mary zarakoviti

Το Πέμπτο Ευαγγέλιο Του Ian Caldwell Μεταφραστής: Βαγγέλης Γιαννίσης Εκδόσεις Διόπτρα Ένα χαμένο ευαγγέλιο, ένα αμφισβητούμενο κειμήλιο και η τελευταία επιθυμία ενός Πάπα που αργοπεθαίνει, ενώνουν δύο αδέρφια –και οι δύο ιερείς στο Βατικανό–, για να λύσουν το μεγαλύτερο μυστήριο της Χριστιανοσύνης. Το 2004, καθώς η θητεία του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄ οδεύει προς την ολοκλήρωσή της, μια μυστηριώδης έκθεση προετοιμάζεται στο Βατικανό. Μία βδομάδα πριν την έναρξή της, ο έφορος της έκθεσης βρίσκεται δολοφονημένος. Την ίδια νύχτα ένας διαρρήκτης εισβάλλει στο σπίτι του πατέρα Άλεξ Ανδρέου, ενός ελληνοκαθολικού ιερέα και συνεργάτη του εφόρου, που ζει στην πόλη του Βατικανού μαζί με τον πεντάχρονο γιο του. Όταν η παπική αστυνομία αποτυγχάνει να βρει τον ένοχο, ο πατήρ Άλεξ Ανδρέου ξεκινά τη δική του έρευνα. Διαβάστε περισσότερα στο  www.noizy.gr

   Και η Κυριακή ήτο συναυλιακή. Όταν έφτασε το δελτίο τύπου ένα μήνα πριν, έσκασα ένα τεράστιο χαμόγελο. Στις 11 Μαρτίου ξαναβρήκα στη σκηνή τους αγαπημένους μου The Silent Wedding, παρέα με τους Fragile Vastness και τους Mask Of Prospero. Τρίμπαντη η ευτυχία λοιπόν και αφού ακύρωσα την εκπομπή “Metal Giafka” που κάνω στο Radio Diabolus (σ. α/σ: και γκρίζα διαφήμιση, Μαιρούλα;) έφτασα στο Temple λίγο μετά τις εννέα. Έφτασα πάνω στην ώρα που ανέβηκαν στη σκηνή οι Mask Of Prospero. Διαβάστε περισσότερα στο  www.noizy.gr

 Βρεθήκαμε στην επίσημη πρεμιέρα, μαζί με πολλούς αγαπημένους ηθοποιούς. Το θέατρο «Πόλη» άνοιξε την αγκαλιά του για μια παράσταση που υποσχόταν γέλιο αλλά και προβληματισμό. Το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» είναι η βραβευμένη κωμωδία του Γουίλι Ράσελ, σε σύγχρονη απόδοση της Λίλιαν Δημητρακοπούλου. Στο ρόλο του καθηγητή βρίσκουμε τον αγαπημένο Δάνη Κατρανίδη και στο ρόλο της αυθόρμητης φοιτήτριας την Παναγιώτα Βλαντή. Η ιστορία τους ξεκινά κάπως έτσι…  Η Σούζαν Γουάιτ, που συστήνεται ως Ρίτα, προσπαθεί να αλλάξει τη ζωή της και γράφεται στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Θέλει να μάθει όσα δεν κατάφερε, θέλει να μπορεί να κατανοεί περισσότερα, θέλει να έχει κριτική σκέψη. Θέλει να πάει τη ζωή της ένα βήμα παραπάνω.    Η ζωή της εργαζόμενης αλλά και της συζύγου δεν είναι ικανές να τη γεμίσουν. Λατρεύει την ποίηση, το θέατρο, τη λογοτεχνία και με τη βοήθεια του καθηγητή πανεπιστημίου Δρ. Φρανκ Μπράιαντ θεωρεί ότι θα επιτύχει τους στόχους της. Ο καθηγητής από την άλλη μεριά, αλκοολικός, κυνικός,

   Ο σίφουνας που ονομάζεται «Γοργόνες και μάγκες», πήρε και σήκωσε ολόκληρη τη θεατρική Αθήνα και την απίθωσε στα καθίσματα του θεάτρου Broadway, να χαζεύει την εκπληκτική μεταφορά των έργων και ημερών της παρέας της θεόρατης ταινίας στο σανίδι. Ο θίασος είναι τουλάχιστον θεαματικός, η απόδοση άψογη και το κοινό έχει κάθε λόγο να δηλώνει παρόν και να γεμίζει το θέατρο όλες τις μέρες των παραστάσεων.  Έχοντας ήδη γράψει τρελά νούμερα η κριτική του έργου, ήλθε και η σειρά ξεμοναχιάσματος των συντελεστών. Στο πρώτο μέρος αυτών των συνεντεύξεων φιλοξενούμε το Γιώργο Βάλαρη,  ο οποίος έχει διασκευάσει και σκηνοθετήσει το έργο, πρωταγωνιστεί σε αυτό και είναι ΚΑΙ ο παραγωγός (για την ακρίβεια συμπαραγωγός). Έχοντας πάρει σε όλους τους ρόλους του άριστα και με την sold-out σφραγίδα παντού στα μπαγκάζια του, ο σπουδαίος καλλιτέχνης μας δέχτηκε πάνω στη σκηνή του Broadway, μας μίλησε για το πώς διάλεξε το έργο, για τη χημεία της ομάδας που παίζει, για το ρίσκο της παραγωγής, για την επόμενη π

 Ένα live που περιμέναμε καιρό έγινε στο Σάββατο στο ζεστό χώρο του Remedy.  Οι Illusory τα «έμπλεξαν» με τους Arrayan Path και εμείς όλοι ζήσαμε μια μοναδική εμπειρία. Γύρω στις δέκα και σε ένα κατάμεστο Remedy ανέβηκαν οι Illusory και το ταξίδι ξεκίνησε. Ένα ταξίδι στο πρώτο αλλά και το δεύτερο άλμπουμ, καθώς και μια πρόγευση από την επερχόμενή τους δουλειά. Είναι γνωστή η ζεστασιά των παιδιών και ο τρόπος που προσεγγίζουν το κοινό. Τα τραγούδια τους Πολυσυλλαβικά, γεμάτα εικόνες, πάθος και αγάπη, «σερβίρονται» σε κάθε συναυλία και διογκώνουν κάθε φορά το fan base τους. Το Σάββατο το βράδυ «ξεμείναμε» από φωνή, καθώς τα διαμαντάκια που ακούστηκαν ήταν αγαπημένα όλων μας. Λαμπερή και στιβαρή παρουσία η Μαργαρίτα από τους Voice Box, η οποία βοήθησε φωνητικά σε αρκετά τραγούδια. Ακούγοντας το «All Blood Red», που θα βρίσκεται στο νέο άλμπουμ που ετοιμάζουν τα παιδιά (τίτλο άλμπουμ δεν μάθαμε αλλά υπόσχομαι ότι θα ανακριθούν πάραυτα μέχρι να το ομολογήσουν), ένοιωσα βέβαιη ότι θα «τ

Η παρθενική ταινία του Tarantino βγήκε στις αίθουσες το 1992. Είκοσι πέντε χρόνια μετά ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Σύγχρονο θέατρο. Ο Tarantino έχει ένα ιδιόμορφο τρόπο να προκαλεί το κοινό του. Τα έργα του απαρτίζονται από ιστορίες απίστευτης βιαιότητας, σπλατεριάς (δες ‘Kill Bill’) και εντελώς απρόσμενων καταστάσεων. Η παράσταση ήταν ένα στοίχημα που εύκολα κερδήθηκε από τους συντελεστές της. Κατάφεραν να μεταφέρουν πάνω στη σκηνή ένα «δύστροπο» έργο. Το έφεραν στα μέτρα τους και μας θύμισαν γιατί αγαπάμε αθεράπευτα τον Ταραντίνο. Μπαίνοντας στο χώρο μας καλωσόρισε η γκαρσόνα του καφέ, όπου η παρέα των «χρωμάτων» παίρνει το πρωινό της και συζητά. Η ανωνυμία είναι απαραίτητη γιατί έτσι κανείς δεν μπορεί να καρφώσει κανέναν. Το τραπέζι βρίσκονται ο κύριος Λευκός, ο κύριος Πορτοκαλί, ο κύριος Ξανθός, ο κύριος Μπλε, ο κύριος Καφέ, ο κύριος Ροζ, ο πατέρας Κάμποτ και ο υιός Κάμποτ. Τι συζητούν; Μα για την επικείμενη ληστεία! Πού το έχετε το μυαλό σας; Ληστεία διαμαντιών,