Ανταπόκριση καταιγιστικής παράστασης: Reservoir Dogs

Η παρθενική ταινία του Tarantino βγήκε στις αίθουσες το 1992. Είκοσι πέντε χρόνια μετά ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Σύγχρονο θέατρο. Ο Tarantino έχει ένα ιδιόμορφο τρόπο να προκαλεί το κοινό του. Τα έργα του απαρτίζονται από ιστορίες απίστευτης βιαιότητας, σπλατεριάς (δες ‘Kill Bill’) και εντελώς απρόσμενων καταστάσεων. Η παράσταση ήταν ένα στοίχημα που εύκολα κερδήθηκε από τους συντελεστές της. Κατάφεραν να μεταφέρουν πάνω στη σκηνή ένα «δύστροπο» έργο. Το έφεραν στα μέτρα τους και μας θύμισαν γιατί αγαπάμε αθεράπευτα τον Ταραντίνο.

Μπαίνοντας στο χώρο μας καλωσόρισε η γκαρσόνα του καφέ, όπου η παρέα των «χρωμάτων» παίρνει το πρωινό της και συζητά. Η ανωνυμία είναι απαραίτητη γιατί έτσι κανείς δεν μπορεί να καρφώσει κανέναν. Το τραπέζι βρίσκονται ο κύριος Λευκός, ο κύριος Πορτοκαλί, ο κύριος Ξανθός, ο κύριος Μπλε, ο κύριος Καφέ, ο κύριος Ροζ, ο πατέρας Κάμποτ και ο υιός Κάμποτ. Τι συζητούν; Μα για την επικείμενη ληστεία! Πού το έχετε το μυαλό σας; Ληστεία διαμαντιών, μεγάλη μπάζα, μικρό το ρίσκο. Έτσι πιστεύουν…

Διαβάστε περισσότερα στο www.noizy.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Διαβάστε περισσότερα

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει. Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω. «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή. Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον. Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα Ο Γιώργος Παπακων

Διαβάστε περισσότερα

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο noizy.gr

Διαβάστε περισσότερα

mary zarakoviti

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου