Συγγραφέας: John Green
Εκδόσεις Λιβάνη
Εκδόσεις Λιβάνη
"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου", είπε σιγανά.
"Ογκάστους", είπα.
"Αφού είμαι", επέμενε. Με κοίταζε κατάματα, έβλεπα τις άκρες των ματιών του να ζαρώνουν.
"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου και δεν με ενδιαφέρει να στερήσω από τον εαυτό μου την απλή απόλαυση να λέω αλήθειες. Είμαι ερωτευμένος μαζί σου και το ξέρω πως ο έρωτας είναι απλώς μια κραυγή στο κενό, πως η λήθη είναι αναπόφευκτη και πως είμαστε όλοι καταδικασμένοι και θα έρθει η μέρα που ο κόπος μας θα γίνει ξανά σκόνη, ξέρω πως ο ήλιος θα καταπιεί τη μόνη γη που θα αποκτήσουμε κι είμαι ερωτευμένος μαζί σου".
"Ογκάστους", είπα.
"Αφού είμαι", επέμενε. Με κοίταζε κατάματα, έβλεπα τις άκρες των ματιών του να ζαρώνουν.
"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου και δεν με ενδιαφέρει να στερήσω από τον εαυτό μου την απλή απόλαυση να λέω αλήθειες. Είμαι ερωτευμένος μαζί σου και το ξέρω πως ο έρωτας είναι απλώς μια κραυγή στο κενό, πως η λήθη είναι αναπόφευκτη και πως είμαστε όλοι καταδικασμένοι και θα έρθει η μέρα που ο κόπος μας θα γίνει ξανά σκόνη, ξέρω πως ο ήλιος θα καταπιεί τη μόνη γη που θα αποκτήσουμε κι είμαι ερωτευμένος μαζί σου".
Ο Ογκάστους και η Χέιζελ γνωρίζονται σε μια ομάδα στήριξης παιδιών με καρκίνο. Χτυπημένοι από την ίδια "παρενέργεια", όπως αποκαλούν τον καρκίνο, θα ενωθούν και θα μοιραστούν τα άγχη, τους φόβους τους προβληματισμούς τους και μια αγάπη τόσο συγκινητικά δυνατή που θα σας αγγίξει όπως άγγιξε και εμένα, διαβάζοντας αυτό το βιβλίο. Με έντονη την αίσθηση του χιούμορ και με ωμή ειλικρίνεια που σοκάρει ψάχνουν να βρουν απαντήσεις σε προσωπικά και υπαρξιακά ερωτήματα.
Ένα βιβλίο που μιλά για το πείσμα, τη γενναιότητα , τις μάχες που δίνουν καθημερινά οι άνθρωποι με αυτή τη σοβαρή "παρενέργεια", που πολλές φορές δεν έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Ένα βιβλίο λοιπόν για τη ζωή... όσο αυτή κρατάει για τον καθένα τους και για εμάς. Ένα βιβλίο που θα μας κάνει να αναθεωρήσουμε για πολλά "προβλήματα" που θεωρούμε σοβαρά και θα ανατρέψει τον τρόπο που βλέπουμε και σκεπτόμαστε τα πράγματα.
Ένα μάθημα που χρειαζόμαστε να πάρουμε.
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου