Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)

 

Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!

 

Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό. Όσοι γνωρίζετε προσωπικά τον Ηλία, ξέρετε ότι δεν μασάει τις κουβέντες του. Στον Τάσο, τον καινούργιο τραγουδιστή του σχήματος και μια εξαιρετική φωνάρα, εύχομαι να είναι σιδεροκέφαλος και τα καλύτερα και μόνο. Όσο για τον Ηλία… Lead us on, your way!

 

Κώστας Κούλης

 

 

Σε ένα γλυκό καφέ, κάπου στη Δάφνη, βρέθηκα με Ηλία Λογγινίδη και Τάσο Κροκόδειλο, για να τα πούμε. Αιτία; Μα τι άλλο; Η νέα συνεργασία τους φυσικά! Οι Spitfire ξαναχτυπούν με νέα σύνθεση και με πολλή όρεξη. Και η ανάκριση… καλά... συνέντευξη ξεκινά.

 

Τι κάνετε αυτό το καιρό;
Ηλίας Λογγινίδης: Ετοιμάζουμε το νέο μας τραγουδιστή! (Ο Τάσος γελάει)

 

Πως ήρθατε σε επαφή μαζί του;
Ηλίας: Τον ξέραμε, αλλά δεν θέλαμε να τον πλησιάσουμε κάποια εποχή. Μας τον είχε συστήσει ο Αλέξης (σ.σ. Μπαλακάκης) πριν φύγει. Είχαμε ακούσει κάποια πράγματα που δεν μας έκαναν, αλλά έλα όμως που αν δεν μιλήσεις  με τον άνθρωπο δεν ξέρεις ποιος είναι και τι είναι και ποιες οι απόψεις του κλπ... Όταν μιλήσαμε καταλάβαμε ότι δεν ίσχυε τίποτα και συνεργαστήκαμε.
Tάσος Κροκόδειλος: Όταν έμαθα ότι είχε φύγει ο Νίκος Συράκος, ήρθα σε επαφή με τον Ηλία και του είπα ότι ενδιαφέρομαι. Του ζήτησα να μου πει ποιο τραγούδι θα ήθελε να ηχογραφήσω ώστε να με ακούσει. Μου είπε το “Gates Of Fire” και αυτό έκανα. Του το έστειλα, σκέτα φωνητικά, και περίμενα απάντηση. “Είναι πολύ ωραίο, αλλά έχουμε τραγουδιστή” μου λέει. Στεναχωρήθηκα τότε.Δεν θυμάμαι τώρα πως ακριβώς...
Ηλίας: Θα σου πω εγώ ακριβώς τι έγινε. Του έστειλα "Αυτή τη στιγμή έχουμε τραγουδιστή, αλλά κύκλος είναι…".
Τάσος: Ναι, έχεις δίκιο, μου το πες. 
Ηλίας: Δεν μπορούσα, τη στιγμή που είχα βάλει έναν άλλον άνθρωπο να ετοιμάσει 10-12 τραγούδια, να του πω να σταματήσει. Ήθελα να τον ακούσω.
Τάσος: Κάπου πιο κάτω μαθαίνω ότι δεν τα βρήκαν με Αξιώτη και μου στέλνει ο Πάνος ένα μήνυμα να βρεθούμε. Στην αρχή ήθελε να κάνει έκπληξη στον Ηλία, να μάθω και εγώ κάποια τραγούδια, να πάμε στο στούντιο και να του πει "Νάτος, στον έχω έτοιμο!", αλλά δεν κρατήθηκε και του το είπε, οπότε βρεθήκαμε, τα βρήκαμε και να ‘μαστε.

 

Τάσο, πώς και θέλησες να μπεις στην παρέα των Spitfire;
Τάσος: Εδώ και τρία χρόνια που είχα σταματήσει, έπαιζα μόνο σε μια tribute Μanowar μπάντα… Ήθελα να ενεργοποιηθώ, να μην το παρατήσω. Ήθελα να μπω μια έτοιμη μπάντα . Πιστεύω πως μπορώ να δώσω πολλά.  Δεν ήμουν fan των Spitfire, δεν είχα ακούσει ποτέ το “First Attack”… (κοιτάζει τον Ηλία) Πάμε, Ηλία!
Ηλίας: Τριάντα ευρώ, χαχά! «Αστείο της μπάντας» μου λένε…
Τάσος: Το είδα σαν task… Μια ολοκληρωμένη μπάντα, μια ψημένη μπάντα, θα με βάλει πάλι μέσα στο κλίμα, θα κάνουμε ωραία live... αλλά αυτά ήταν στην αρχή. Όπως είπα και στον Ηλία, σε κάποια συζήτησή μας, τόση παρέα δεν είχα κάνει ποτέ ούτε με τις δικές μου μπάντες. Υπήρχε χημεία, όπως μας είπε κάποιος, ταιριάξαμε.

 

Ποιες οι εντυπώσεις σου για τον Τάσο, όσο καιρό συνεργάζεστε;
Ηλίας: Πολύ συνεργάσιμος, με μια κουβέντα… Ό,τι πρέπει για την μπάντα.

 

Σου έχει δώσει το έναυσμα να βάλεις στόχους;
Ηλίας: Φυσικά! Το πρώτο πράγμα που έχω στο μυαλό μου γνωρίζοντας έναν τραγουδιστή είναι τα κομμάτια που μπορώ να κάνω μαζί του. Με εμπνέει σαν παρουσία, σαν φωνή, σαν άνθρωπος; Από εκεί ξεκινάω και αρχίζω μετά να δουλεύω.

 

Ακούγεται ότι ετοιμάζετε νέα δουλειά.
Ηλίας: Θέλουμε να παρουσιάσουμε κάτι καινούργιο.
Τάσος: Δουλεύουμε πυρετωδώς.

 

Είναι παλιό ή νέο υλικό αυτό που ετοιμάζετε;
Ηλίας: Αναγκαστικά θα δουλέψουμε και παλιό υλικό, θέλουμε να δούμε πως βγαίνει με την σημερινή σύνθεση. Έχουμε κομμάτια που είχαν γραφτεί με το χρώμα και το στυλ του Αλέξη. Τώρα πρέπει να δούμε αν κάνουν για τον Τάσο. Αν δεν κάνουν, είτε θα τα αφήσουμε είτε θα τα προσαρμόσουμε πάνω του από την αρχή. Εγώ δεν θέλω να αφήνω κομμάτια, έχουμε γράψει κάποια παλιά και κάποια νέα που δεν θέλω να τα αφήσω εκτός.

 

Τι σου δίνει το έναυσμα να γράψεις ένα τραγούδι;
Ηλίας: Η ανάγκη να πεις κάποια πράγματα.

 

Ο Dio έλεγε πως για να γράψει ένα νέο τραγούδι ξεκινούσε από τον τίτλο… Εσύ πώς ξεκινάς;
Ηλίας: Με μια λέξη που μπορεί να σε εμπνέει, βρίσκεις ένα riff στη κιθάρα. Εγώ συνήθως παίζοντας με την κιθάρα, μου έρχονται riffάκια και υπάρχουν λέξεις από πίσω που συνδυάζονται μαζί τους. Εκεί επάνω στήνεσαι και προχωράς. Αν σου βγει κάποιο νόημα και έχει βάθος, συνεχίζεις. Βέβαια έχει τύχει να ακούσω κάτι στην τηλεόραση, να μάθω για κάποιο γεγονός, να δω κάτι και να μου έρθει κατευθείαν το κομμάτι.

 

Μουσικά πώς θα χαρακτήριζες τη νέα δουλειά που ετοιμάζετε;
Ηλίας: Όσο μεγαλώνω... τόσο βαραίνω...

 

Δηλαδή;
Ηλίας: Μου έρχονται πιο βαριά θέματα, πιο σκληρά, πιο σκοτεινά.

 

Το ξέρεις ότι αυτό που λες είναι αντίθετο με το τι θα μπορούσε να σκεφτεί ο καθένας; Συνήθως μεγαλώνοντας πας σε πιο light καταστάσεις...
Ηλίας: Όχι, εγώ βαραίνω.

 

Υπάρχει μια άνοδος αυτής της μουσικής τα τελευταία χρόνια. Ποια η γνώμη σας;
Ηλίας: Επανήλθε η εποχή του Rock. Άλλωστε και το Heavy Metal, παρακλάδι της Rock είναι. Το Heavy Metal έπιασε το πικ του τη δεκαετία '80-'90 και από εκεί άρχισε να πέφτει, γιατί μπλέχτηκαν άνθρωποι από άλλους χώρους, βλέποντας την απήχηση που είχε, και άρχισε να παίζεται ένα θέατρο παραλόγου. Τώρα ακούω νέα θέματα να βγαίνουν στη φόρα. Εκεί πρέπει να πάμε… στη βάση της Rock. Δεν περιμένω να γίνει ό,τι και το '90, αλλά πιστεύω ότι θα είναι σε ένα πολύ καλό επίπεδο.
Τάσος: Δεν βλέπω μεγάλες διαφορές. Ο κόσμος έχει σαφώς επηρεαστεί από την κρίση και γι αυτό βλέπεις μπάντες να έρχονται και να μην έχουν πολύ κόσμο, παρόλο που οι τιμές των εισιτηρίων έχουν πέσει. Ίσως αυτής της κρίσης ο κόσμος έχει αρχίσει και παρακολουθεί πλέον και την εγχώρια μουσική σκηνή περισσότερο. Βλέπεις, τα πάντα πλέον έχουν επηρεαστεί από το Ιντερνέτ. Η δουλειά σου μαθαίνεται πιο εύκολα μέσω αυτού.

 

Ηλία, μίλησε μου για το ντοκιμαντέρ.
Ηλίας: Ο Βαγγέλης αρχίζει να παίρνει την ηθική ανταμοιβή που του αξίζει, με τα βραβεία και τις κριτικές. Δούλεψε πολύ σκληρά.

 

Ειπώθηκαν πολύ σκληρά πράγματα… 
Ηλίας: Και που να δεις τι δεν έχει βγει... Υπάρχει ένα τουλάχιστον πεντάωρο συνομιλιών που κόπηκε, γιατί θα δημιουργούσε θέματα. Κατά την γνώμη μου έπρεπε να μπουν, διότι ναι μεν προστατεύεις κάποιους ανθρώπους, αλλά, από την άλλη, αφού έτσι κι αλλιώς έκαναν κακό. Ο Βαγγέλης ορθώς δεν έκανε διαφημιστικό της μπάντας. Προσπάθησε να τα παρουσιάσει όσο πιο ευγενικά μπορούσε. Γι αυτό και είχε κανονίσει να έρθει ο Ντίνος πιο αργά. Περίμενε την κουβέντα. Εκεί βλέπεις τη διαφορά σκέψης του "ανθρώπου εταιρεία" και του "ανθρώπου μπάντα".

 

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον "άνθρωπο εταιρεία" να λέει ότι έπρεπε να είχατε σταματήσει μετά το ατύχημα του Ντίνου. 
Ηλίας: Έτσι νόμιζε, όπως νόμιζε ότι αυτός βρήκε και το όνομα της μπάντας… Όσον αφορά το αν θα σταματούσαμε ή όχι, φώναξα τότε όλα τα παιδιά και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε. Ήμασταν στο ξεκίνημα, είχαμε κλεισμένες εμφανίσεις, έπρεπε να πάρουμε κάποια απόφαση. Συνεχίσαμε για να δικαιωθεί όλη αυτή η προσπάθεια.

 

Οι επιλογές σου εκείνο τον καιρό;
Ηλίας: Δεν υπήρχαν και πολλές. Οι μπάντες λίγες, το στυλ που παίζαμε δεν είχε πολύ κόσμο. Φωνάξαμε τον Κορνήλιο, ο οποίος ήταν φίλος και πήγαμε να παίξουμε.

 

 

Θα ήθελα τη γνώμη σου για την τωρινή μουσική βιομηχανία.
Ηλίας: Εδώ δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, μόνο στο εξωτερικό. Εδώ είμαστε στην έρημο. Φαντάσου τον εαυτό σου να είσαι κάτω από μια τέντα στο φεγγαρόφωτο, να πίνεις τσαγάκι και να μιλάς με Βεδουίνους... Έτσι είμαστε εδώ.

 

Μετά από όλα αυτά που μου λες, τι περιμένετε;
Ηλίας: Τι να περιμένω; Να ξαναμαζευτούν οι φίλοι μου. Αυτοί που ερχόντουσαν να ακούσουν Spitfire. Οι πιστοί του είδους.
Tάσος: Έτσι όπως έχει καταντήσει η σκηνή σήμερα, να σου πω ότι θα περιμένω τους φίλους μου; Ποιους φίλους μου; Αυτούς που είναι όλο γλείψιμο και από πίσω η συκοφαντία πάει σύννεφο; Όχι… Οι φίλοι μου θα είναι εκεί και πίστεψέ με είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, με αυτό σαφώς να αποτελεί δική μου επιλογή. Γνώμη μου είναι ότι πρέπει να παίζουμε για να περνάμε καλά πρώτα εμείς. Αν εγώ περνάω ωραία τότε θα παράξω και ωραία μουσική και θα κάνω και καλό performance. Αν σε όσους είναι από κάτω υπάρχουν άνθρωποι που θα έρθουν αναζητώντας κάτι τέτοιο και το δουν/ακούσουν, τότε θα είμαστε όλοι ικανοποιημένοι! Οι υπόλοιποι ξέρουμε πως, παίξουμε δεν παίξουμε καλά, περάσουν δεν περάσουν καλά, τα ίδια αρνητικά θα συνεχίσουν να λένε… Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας. Αυτό λοιπόν που περιμένω είναι να περάσουμε όλοι καλά!

 

Από ζωντανές εμφανίσεις; Υπάρχουν στο πρόγραμμα;
Ηλίας: Ξεκινάμε από Αθήνα, στον Ιανό, θα παίξουμε ένα ακουστικό σετ μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ του Ρήγα στις 19 Δεκεμβρίου. 
Tάσος: Στις 12 Ιανουαρίου θα είμαστε στο Κύτταρο, στο "Athens Metal Meeting", μαζί με Dark Nova,  Black Soul Horde και Ruthless Steel.
Ηλίας: Έχουμε και κάτι στα σκαριά για Πάτρα... Θα σας ενημερώσουμε μόλις κάτι είναι σίγουρο. 
Και φυσικά σε όποιο άλλο μέρος της Ελλάδας μας γίνει σοβαρή πρόταση. Θέλουμε πολύ να παίξουμε και εκτός Αθηνών, μας έρχονται πολλά mail από φίλους της μπάντας που θέλουν να μας δουν. Σίγουρα υπάρχουν πόλεις που μπορούν να στεγάσουν όμορφες συναυλίες. Θα μπορούσε να γίνει και μια συνεργασία από μπάντες και να πηγαίνουμε όλοι μαζί σε διάφορες πόλεις. Δεν θα ήταν όμορφο;

 

Γίνεται κάτι τέτοιο;
Ηλίας: Όλα γίνονται, αρκεί να το θέλεις. Πιστεύω θα είμαστε και εμείς και το κοινό κερδισμένοι.

 

 

Τάσο, έχεις τρακ; 
Τάσος: Όχι… Είχα στο ακουστικό σετ που κάναμε στο σταθμό, δεν ήξερα πως θα βγει, δεν είχαμε κάνει και πολλές πρόβες και ήμουν αγχωμένος. Τώρα στον Ιανό είμαστε έτοιμοι. Όσο για το Κύτταρο, σκεπτόμαστε να παίξουμε ένα full set. Με παλιά και κάποια νέα τραγούδια.

 

Τι είναι για σένα, Ηλία, η μουσική;
Ηλίας: Η ζωή μου, η αγάπη μου είναι! Ναι, υπάρχει η γυναίκα μου, η μουσική είναι όμως πάνω από όλα.

 

Για σένα, Τάσο;
Τάσος: Σαν μάγειρας που είμαι θα σου απαντήσω αναλόγως. Στο πιάτο της ζωής το κυρίως φαγητό είναι η δουλειά μας, η γαρνιτούρα είναι ο/η σύντροφός μας και η μουσική για μένα αποτελεί το κρασί που, με τα αρώματά του και την φρεσκάδα του μας βοηθάει να καταπιούμε όλα τα όμορφα ή άσχημα που μας προφέρουν τα δύο πρώτα!

 

Ευχαριστώ πολύ, Ηλία και Τάσο.
Ραντεβού λοιπόν στον Ιανό, 19 Δεκεμβρίου!

Be Metal, stay Metal!

 

Μαίρη Ζαρακοβίτη

http://www.noizy.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3387:spitfire-sinenteuxi&catid=85:2012-02-05-07-12-06&Itemid=622