Data
Κυκλοφόρησε 2016
Format CD Είδος Ενημερώθηκε στις Σάββατο, 15 Οκτωβρίου 2016 Είδος Power Metal Αριθμός δίσκων 1 Edition date 2016 Εταιρία Nuclear Blast | |
Review
1. Closer To An Animal
2. Life 3. Fairytale 4. We Are What We Are 5. Till Death's Done Us Apart 6. Among The Shooting Stars 7. Rise A Night 8. Fly, Navigate, Communicate 9. Candle Lawns 10. White Pearl, Black Oceans Part II - "By The Grace Of The Ocean" 11. On the Faultline (Closure To An Animal)
Η Nuclear Blast κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ των Sonata Arctica με τίτλο “The Ninth Hour” και εγώ με τον αρχισυντάκτη τσακωνόμασταν ποιος θα το κάνει review. Φυσικά και επικράτησα (σ. α/σ.: Ναι, Μαιρούλα... Και ο Tony Kakko είναι από την Κυψέλη) και έχω ακούσει ήδη το άλμπουμ πάρα πολλές φορές.
Μετά το “Ecliptica”, που ακόμα ακούω, αγαπώ, παθιάζομαι μαζί του, το νέο άλμπουμ είναι τόσο δυνατό και τόσο παθιασμένο που ίσως και να το κοντράρει. Ένα άλμπουμ γεμάτο πάθος για τη ζωή, ελπίδα (αν βάλεις το μυαλουδάκι σου να δουλέψει) και μια διάθεση να αγκαλιάσει τον πλανήτη. Αν με το “Full Moon” να παίζει nonstop μέσα σε μια νύχτα έφτιαξα ολόκληρο πάζλ 2000 κομματιών, με το “Life”νομίζω ότι μπορώ να ανέβω το Έβερεστ και να δω το ηλιοβασίλεμα. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Ο ήχος των Sonata Arctica δεν έχει αλλάξει, ίσως να έχει γίνει πιο βαρύς, ευθύς και πιο δυνατός. Κατά τα άλλα, μια νότα να πέσει και το μυρίζεις από χιλιόμετρα ότι είναι αυτοί. Έχει μια ομορφιά αυτό το άλμπουμ, μια αισιοδοξία που μπορεί να δώσει πνοή και δύναμη σε όλους μας. Στο “Closer To An Animal”, μελωδία και φωνή ισορροπούν σε ένα “τεντωμένο σχοινί”, καθώς οι στίχοι περιγράφουν πως αν θέλεις μπορείς να έχεις τα πάντα. Στο “Life”, το πλέον αγαπημένο του άλμπουμ, ο Tony Kakko με την υπέροχη φωνάρα του μας δίνει μαθήματα για τη ζωή μέσα από μια μουσική που μπορεί να σε παρασύρει από τις πρώτες νότες και να πιάσεις τον εαυτό σου να κάνει όνειρα. Μια υπέροχη συμβουλή και ένα τραγούδι που δύσκολα θα ξεπεράσουμε. Ένα παραμύθι ξεκινά με το “Fairytale”… και δεν είναι καθόλου παραμύθι, είναι η πραγματικότητα που ζούμε, το παραμύθι που μας πουλάνε και το καταπίνουμε αμάσητο. Εξαγριωμένο συμφωνικό μέταλ τυλίγει αυτούς τους υπέροχους στίχους. Δίδαγμα; Σηκωθείτε, μωρέ! Στο τέλος εμείς θα νικήσουμε! Πείσμα χρειάζεται, η δύναμη κρύβεται μέσα μας. “We Are What We Are” και εδώ μόνο οι στίχοι δίνουν τη λύση σε αυτό το φολκλόρ παραλήρημα, με τα τύμπανα να δίνουν ξεκάθαρα το ρυθμό, μια μπαλάντα που κρύβει τη μεγαλύτερη ανθρώπινη πυγμή. “We could save our world, but we are what we are We should love our Earth, but we are what we are It takes care of our loved ones But we are what we are…” Καιρός να βγει το but... μπορούμε όλοι να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και να κάνουμε βήματα μπροστά και όχι προς τα πίσω. Το “Till Death's Done Us Apart” πραγματεύεται μια ιστορία αγάπης. Μονόπλευρη, ένα παραμύθι που κατέρρευσε. Μουσικά είναι απίστευτος ο τρόπος όπου η φωνή ακουμπάει τα σκαλιά των μελωδιών. Αν και το “παραμύθι” δεν έχει το τέλος που θα έπρεπε, οι μάγοι Sonata Arctica, μέσα από πυρακτωμένο μέταλ και μια άγρια συμφωνική γραμμή σε ανυψώνουν. Στο “Among The Shooting Stars”, την επόμενη μπαλάντα του άλμπουμ, το αγόρι και το κορίτσι έχουν καλό τέλος. Μελωδικό, αισθαντικό, γεμάτο ένα παράπονο αλλά και μια επιθυμία. Ξύλο πέφτει στο “Rise A Night”, αυτό το απόλυτο χτύπημα που σε λιώνει, η μελωδία γαργαλάει και τα τύμπανα έχουν άλλη άποψη. “Fly, Navigate, Communicate”, απαλό σαν την αύρα, σαν το πρωινό αεράκι. Μαγικό ξεκίνημα με πιάνο στο “Candle Lawns”, η απόλυτη μπαλάντα του άλμπουμ, μια κατάθεση ψυχής, έντονα συναισθηματική. Στο “White Pearl, Black Oceans Part II - "By The Grace Of The Ocean" δεσπόζει μια παραπονιάρικη μελωδία, μετά γίνεται βάναυσο, ακόμα πιο γρήγορο, πιο επιθετικό, όσο συνεχίζει κορυφώνεται. “On the Faultline (Closure To An Animal)”... μια ακόμα μπαλάντα-υπογραφή. Το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ σε αφήνει με τον πιο γαλήνιο τρόπο.
Το εξώφυλλο διαθέτει μια πόλη στο σχήμα ενός κρανίου, την εξισορρόπηση της κοινωνίας σε σχέση με τη φύση. Και αυτό το θέμα κυριαρχεί επίσης το άλμπουμ, κλιματικές αλλαγές, άνθρωπος και φύση, συνύπαρξη, αγάπη.
Ακόμα ένα “θαύμα” από τους Sonata Arctica που θα μας ακολουθεί για χρόνια. Το “The Ninth Hour” είναι γεμάτο από έντονες, ενδιαφέρουσες και συγκινητικές μελωδίες. Θα ικανοποιήσει παλιούς και νέους οπαδούς. Αυτή η νοσταλγική, power symphonic metal μουσική που δεν σε αφήνει ασυγκίνητο. Η μαγεία των ιστοριών, η φωνή του Kakko που δεσπόζει σε κάθε τραγούδι είναι η συνταγή των Sonata Arctica. Μια μπάντα που θα συνεχίζει να μας δίνει έντονες συγκινήσεις και με τα άλμπουμ της αλλά και με την εξαίσια σκηνική τους παρουσία. Μαίρη Ζαρακοβίτη |
Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου