Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Lost In Grey - "Under The Surface" review

 Lost In Grey

Album: Under The Surface

Είδος: symphonic metal

Εταιρεία: Reaper Entertainment



Tracklist:

1. I

2. Disobedience

3. Waves

4. Shine

5. Varjo

6. Souffrir

7. Stardust - I. The Race

8. Stardust - II. Sand Castles

9. Stardust - III. The Abyss

 

 

Από το 2017 αυτή η απίστευτη μπάντα μπήκε στη ζωή μου. Με το “The Grey Realms  πήρα μια δόση από το μαγικό τους κόσμο και η αλήθεια είναι ότι είναι εθιστικός. Στο δεύτερο άλμπουμ ήμουν ήδη μια πιστή φαν και με το τρίτο ανέβηκαν πολλά σκαλοπάτια στην εκτίμησή μου. Το νέο τους άλμπουμ “Under The Surface” είναι μια θεατρική «όαση». Είναι μια δουλειά έτοιμη να ανέβει στις μεγαλύτερες θεατρικές σκηνές του πλανήτη. Στιβαρή μουσική, αέρινα φωνητικά συνδυασμένα με μια ονειρικά παραμυθένια αίσθηση.

 Το άλμπουμ ξεκινά με το ορχηστρικό “I” που σου ανοίγει τις πύλες του παραμυθιού διάπλατα ενώ με το “Disobedience” αρχίζουν οι εικόνες να παίρνουν υπόσταση και να πλάθουν ένα υπέροχα αλληγορικό σκηνικό. Πιο θεατρικά συμφωνικό έρχεται το “Waves” για να σε καθηλώσει μέσα από ένα επτάλεπτο και κάτι ταξίδι μουσικής πανδαισίας. Αρκετοί ρυθμοί εμπλέκονται σε αυτό το αριστούργημα και οι φωνές δίνουν με όλη τη θεατρικότητα τους μια τόσο γήινη και ξωτική αίσθηση.



Τα πλήκτρα ξεκινούν ένα μελαγχολικό ταξίδι με το “Shine” ενώ το μπάσιμο όλων των υπόλοιπων οργάνων δίνουν το εφαλτήριο σύνθημα μιας μεγαλοπρεπή σύνθεσης. Επόμενο το “Varjo” που σωστά έκαναν και βίντεο αφού μπορεί να μην καταλαβαίνεις την γλώσσα αλλά μια η μουσική και μια αυτό το όμορφο τοπίο σου δίνουν όλα όσα θα πρέπει να αισθανθείς.

 



Ξέρεις  ότι τριγυρνάς χαμένος σε γκρι σκοτεινά σοκάκια έχοντας το intro από το “Souffrir” για υπόκρουση. Η σκοτεινιά που το αγκαλιάζει αλλά και τα growl φωνητικά σε αυστηρή κόντρα με τα αέρινα φωνητικά της Anne, τα χορωδιακά μέρη, πλάθουν μια φαντασμαγορική οπερετική εικόνα που θα ήθελα πολύ να παρακολουθήσω σε μια θεατρική σκηνή.



 

Η συνέχεια είναι μια επική ιστορία τριών μερών. Με το  «Stardust - I. The Race»  γίνεται η παρουσίαση των διαγωνιζομένων. Η μουσική και οι φωνές βαραίνουν. Οι συμφωνικές μελωδίες έρχονται και σε παρασύρουν να φτιάξεις εσύ όλο το σκηνικό αυτού που βιώνεις. Η μουσική καλμάρει στην αρχή του “Stardust - II. Sand Castles” με τον αφηγητή να «δένει» τα κενά της ιστορίας ενώ η μουσική κορυφώνεται βήμα, βήμα. Το τελευταίο μέρος που οδηγεί και στο τελείωμα του άλμπουμ έρχεται με το “Stardust - III. The Abyss” όπου folk χωρικά εμπλέκονται με δυναμικούς οπερετικούς ρυθμούς.

Η μπάντα έχει εξελιχθεί απίστευτα από το 2017. Πλέον τολμούν να πειραματιστούν και κερδίζουν άψογα τις εντυπώσεις. Έχουν όλα τα στοιχεία να διαπρέψουν και να πιάσουν την κορυφή από τα μαλλιά.  Εύκολα μπαίνει στα καλύτερα συμφωνικά άλμπουμ της χρονιάς και εύχομαι να έχουμε την τιμή και τη χαρά να βιώσουμε όλο αυτό το μαγικό κόσμο τους ζωντανά.

Μαίρη Ζαρακοβίτη


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr