Μια παράσταση που θα πρέπει να δουν οι πολιτικοί αυτού του
τόπου, μια παράσταση για αν καταλάβουμε ποιοι και πως μας κυβερνούν. Ένα βαθύ
κατηγορώ για την κοινωνία που ζούμε, μια
μετωπική με τα χάλια μας.
Στο βραβευμένο έργο του Κώστα Λεϊμονή, ο Γεράσιμος
Σκιαδαρέσης μετατρέπεται από πολιτικάντης σε πολιτικός, εκφωνώντας πριν
παραιτηθεί, τον τελευταίο του λόγο στη Βουλή. Η παράσταση αποκτά ιδιαίτερο
ενδιαφέρον, αφού οι θεατές έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θα καθίσουν στα
έδρανα της Βουλής ως συνάδελφοι πολιτικοί ή θα παρακολουθήσουν από τα θεωρεία
ως αγανακτισμένοι πολίτες.
Κάθισα στα έδρανα των πολιτικών και ένοιωσα από πρώτο χέρι
όλη την οργή του λόγου του Σκιαδαρέση.
Ένα παιδί που ξεκίνησε για την πολιτική με τις καλύτερες
προθέσεις.
Ένα παιδί που θέλησε να βοηθήσει και να αλλάξει τον κόσμο,
βρέθηκε να κάνει ακριβώς το αντίθετο, βρέθηκε να καταπατά όλα όσα πίστευε για
το συμφέρον των άλλων πρώτα και μετά το δικό του. Διέλυσε την οικογένεια που
είχε, καταρρακώθηκε αλλά μέσα από τις στάχτες υψώθηκε και με τον μονόλογο του
θέλησε να αφυπνίσει συνειδήσεις, να τραντάξει τον κόσμο.
Πόσο εύκολα θα ήταν όλα αν οι πολιτικοί δεν γινόντουσαν
πολιτικάντηδες, πόσο πιο όμορφη θα ήταν η κοινωνία μας αν διοικούσαν άνθρωποι
που πάλευαν για αυτήν και όχι για την τσέπη τους.
Πόσο καλύτερα θα ήταν να είχαμε βουλευτές που αγαπούν
πραγματικά τον τόπο τους!
Ουτοπικό, δεν αντιλέγω, οι πολιτικοί είναι σεσημασμένοι
εγκληματίες, άνθρωποι που καταστρέφουν, αντί να φτιάχνουν, που κλέβουν αντί να
δίνουν. Οι υποσχέσεις τους είναι πάντα τρύπιες σαν τις τσέπες τους πριν
ξεκινήσουν αυτό το κερδοφόρο επάγγελμα. Διότι για επάγγελμα πρόκειται, πολύ
κερδοφόρο αν επιλέξεις να προστατεύεις τα συμφέροντα κάποιων λίγων. Άσε που
μετά από κάποιες θητείες στη Βουλή, παίρνεις και σύνταξη παχυλή γιατί
κουράστηκες περισσότερο από τον μεροκαματιάρη συνάνθρωπο που για να πάρει
σύνταξη πρέπει να φτάσει ηλικιακά στο χείλος του θανάτου.
Ποιος φταίει για όλα αυτά όμως; Ποιος δίνει τα κλειδιά του
θησαυρού σε αυτά τα κοράκια που κερδίζουν από το θάνατο όλων μας; Εμείς, που
μασάμε σαν σανό τα ωραία τους λόγια, εμείς που πιστεύουμε ακόμα ότι θα μας
σώσουν. Εμείς που τους ψηφίζουμε!
Αν δεν βάλουμε χεράκι παιδιά κανείς δεν θα το κάνει για μας.
Αν εμείς δεν κουνηθούμε, δεν εναντιωθούμε, δεν επαναστατήσουμε, κανείς δεν
πρόκειται να «συμμορφωθεί».
Ο «καλύτερος κόσμος», ξεκινά από το ίδιο μας το σπίτι, από
τη δική μας μικρή κοινωνία. Μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα αρκεί να το θέλουμε.
Μπορούμε να «απολύσουμε» όλο αυτό το σκυλολόι που μας φέρνει σε απόγνωση.
Μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και να φτιάξουμε το μέλλον μας. Μπορούμε!
Αρκεί να το θέλουμε και να προσπαθήσουμε.
Ένας απίστευτος μονόλογος, ένας Σκιαδαρέσης που προκαλεί δέος,
μια παράσταση must για όλους μας!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου