Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Ωκεανός Στο Τέλος Του Δρόμου

Συγγραφέας: Neil Gaiman
Εκδόσεις Selini
 
   Σάσεξ, Αγγλία. Ένας μεσήλικας επιστρέφει για μία κηδεία στο μέρος όπου ζούσε όταν ήταν παιδί. Παρόλο που το παλιό του σπίτι δεν υπάρχει πια, κάτι τον οδηγεί στο αγρόκτημα στο τέλος του δρόμου, όπου, όταν ήταν επτά ετών, συνάντησε ένα πολύ παράξενο κορίτσι, τη Λέτι Χέμπστοκ, τη μητέρα και τη γιαγιά της. Έχει χρόνια να σκεφτεί τη Λέτι, αλλά, καθώς κάθεται στη λιμνούλα (μια λιμνούλα που εκείνη έλεγε πως ήταν ωκεανός) πίσω απ' την ετοιμόρροπη αγροικία, κατακλύζεται από ξεχασμένες αναμνήσεις. Και το παρελθόν παραείναι παράξενο, τρομακτικό και επικίνδυνο για να έχει συμβεί σε οποιονδήποτε, πόσο μάλλον σ' ένα αγοράκι.
 
wkeanos
   Σαράντα χρόνια νωρίτερα, ένας άντρας αυτοκτόνησε μέσα σ' ένα κλεμμένο αυτοκίνητο σ' αυτό το αγρόκτημα στο τέλος του δρόμου. Σαν το φυτίλι σ' ένα πυροτέχνημα, ο θάνατός του πυροδότησε μια βόμβα, που η έκρηξή της έφερε απρόβλεπτα αποτελέσματα. Το κακό άρχισε να τριγυρνάει ελεύθερο, πράγμα τρομακτικό και εντελώς ακατανόητο για ένα μικρό αγόρι. Και η Λέτι – μαγική, καθησυχαστική, σοφή για την ηλικία της – υποσχέθηκε να τον προστατέψει, με οποιοδήποτε κόστος.

   Με πρώτη ύλη τα όνειρα ο Neil Gaiman φτιάχνει τον ιστό για ένα ακόμα υπέροχο μυθιστόρημα που, διαβάζοντάς το, άλλες φορές πιστεύεις ότι όλα είναι στη φαντασία του μικρού ήρωα και άλλες πως μπορεί να είναι τελικά πραγματικά γεγονότα, καταγεγραμμένα μέσα από τα μάτια ενός παιδιού.

   Το καλό με το κακό συγκρούονται και σε κάποιες στιγμές μπερδεύεσαι και πραγματικά δεν μπορείς ούτε εσύ να το ξεχωρίσεις.

   Αν το ξεκινήσετε να έχετε στο νου σας ότι ο κόσμος στον όποιο μπαίνετε θα σας συνεπάρει, με αποτέλεσμα να το αφήσετε μόνο όταν το έχετε τελειώσει. Άλλωστε δεν είναι καθόλου περίεργο που μπήκε στα best sellers αμέσως μετά την έκδοσή του! Είναι ένας συνταρακτικός, τρομακτικός μύθος, λεπτοκαμωμένος όσο τα φτερά μιας πεταλούδας και απειλητικός όσο ένα μαχαίρι σ' ένα σκοτεινό στενό.

Μαίρη Ζαρακοβίτη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr