Αφού ο Reaper επέστρεψε… πήγαμε από νωρίς στο Κύτταρο να τον υποδεχθούμε.
Τη συναυλία άνοιξαν οι ταλαντούχοι δικοί μας The Silent Rage. Μέσα σε ένα μισάωρο μας κατέθεσαν την ψυχή τους και τη μουσική τους. Πολύ δυναμικοί, με ένταση και νεύρο και με έναν απίστευτα επικοινωνιακό frontman, έπαιξαν τραγούδια από παλαιότερο υλικό τους, καθώς και από την επερχόμενη δουλειά τους, που θα βγει σε λίγες μέρες. Ο κόσμος στο Κύτταρο δεν ήταν πολύς στο ξεκίνημα, κλασσική νοοτροπία… Πόσες φορές θα σας κράξω, μου λέτε; Δεν πάμε σε live για να ακούσουμε μόνο το πρώτο όνομα. Δεν σκάμε μύτη αφού τελειώσει η support band… Πάμε από την αρχή και απολαμβάνουμε όλο το concept.
Χρειάστηκε μίση ώρα για να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στη σκηνή και να ανέβουν οι Grave Digger ακριβώς στις 22:00, σε ένα πλέον γεμάτο Κύτταρο. Πρώτος ανέβηκε και βόλταρε στη σκηνή ο Reaper... κάνοντας τον κόσμο να φωνάζει δυνατά. Αφού πήρε τη θέση του στα πλήκτρα ανέβηκε και η υπόλοιπη ομάδα και άρχισε τον πανικό!
Με ένα set list καταιγιστικό μας πέρασαν από τη νέα τους δουλειά σε παλαιοτέρα αγαπημένα τραγούδια, με ένταση, πάθος και καθαρόαιμο metal και με το το κοινό να παραληρεί.
Σε απόλυτο κέφι η μπάντα, με τόσο ζεστό κοινό δεν νομίζω να μπορούσε να κάνει αλλιώς, με έναν Axel Ritt θεϊκό! Ένα κόλλημα με τις ζεμπρέ κιθάρες το έχει, ε; Τρελές πόζες και σκέρτσα, μέχρι και ξάπλα στη σκηνή έπαιξε. Ο Stefan Arnold στα ντραμς να σπέρνει, να σηκώνεται όρθιος και να φωνάζει και με ο Chris Boltendahl να έχει απίστευτη ενέργεια και να τραγουδά τόσο, μα τόσο τέλεια!
Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, είχαμε και κάνα δυο ευτράπελα, ανέβηκε οπαδός στη σκηνή και πήγε από αγάπη ν' αγκαλιάσει τον Chris, αλλά του πίεσε κατά λάθος την καρωτίδα! Βρε, μην τον σκοτώσουμε τον άνθρωπο! Λογικά μετά παρακάλεσε να μην ανέβει κάνεις στη σκηνή. Λίγο πιο μετά, στο “Excalibur”, έγινε ένας χαμός, είχαμε τσαμπουκάδες που προκλήθηκαν από σπρωξίματα, αλλά ευτυχώς είχαν αίσιο τέλος και δεν χάλασαν την ατμόσφαιρα.
Τελευταίο κομμάτι έπαιξαν το “Rebellion (The Clans Are Marching)”, δεν χρειάζεται να σας πω τον πανικό που επικράτησε, ένα γεμάτο Κύτταρο να τραγουδά με όλο του το είναι! Φυσικά δεν ήταν το τέλος, αφού το κοινό δεν είχε καμιά διάθεση να κουνηθεί από την θέση του και φώναζε "We want more"!
Ανεβαίνοντας για το encore o Chris μας αποκάλυψε ότι έρχεται συχνά στην Ελλάδα για διακοπές και συγκεκριμένα στην Κρήτη, ότι έχει φίλους εδώ και κάθε φορά που έρχεται νοιώθει πως είναι σπίτι του. Όπως καταλάβατε, ήταν μια πολύ ωραία εισαγωγή για να παίξουν το "Ελλάς" του Παπακωνσταντίνου, για να συνεχίσουν με το "Highland Farewell" και να τελειώσουν με το "Heavy Metal Breakdown".
Νομίζω μια χαρά μπήκε ο χειμώνας με αυτή τη συναυλία. Φύγαμε όλοι από εκεί με χαμόγελα, σχεδόν χωρίς φωνή, αφού τραγουδούσαμε καθόλη τη διάρκεια του δίωρου και με μια γλυκιά κούραση από το headbanging.
Setlist:
Return Of The Reaper
Hell Funeral
The Round Table
Knights Of The Cross
Wedding Day
Ballad Of A Hangman
Tattooed Rider
Hammer Of The Scots
Seasons Of The Witch
Death Angel & The Grave Digger
Excalibur
Killing Time
Morgane Le Fay
Grave Desecrator
The Dark Of The Sun
Home At Last
Rebellion (The Clans Are Marching)
Encore:
Ελλάς (Βασίλη Παπακωνσταντίνου cover)
Highland Farewell
Heavy Metal Breakdown
Hell Funeral
The Round Table
Knights Of The Cross
Wedding Day
Ballad Of A Hangman
Tattooed Rider
Hammer Of The Scots
Seasons Of The Witch
Death Angel & The Grave Digger
Excalibur
Killing Time
Morgane Le Fay
Grave Desecrator
The Dark Of The Sun
Home At Last
Rebellion (The Clans Are Marching)
Encore:
Ελλάς (Βασίλη Παπακωνσταντίνου cover)
Highland Farewell
Heavy Metal Breakdown
Εις το επανιδείν λοιπόν!
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου