Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Η Αγνή του Θεού

Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Η Αγνή του Θεού

Ένα μοναστήρι. Η Αγνή. Ένα νεκρό μωρό, πνιγμένο με τον ομφάλιο λώρο. Και η ψυχίατρος Μάρθα Λίβινγκστοουν, διορισμένη από το δικαστήριο, καλείται να εξιχνιάσει το μυστήριο που κρύβεται πίσω από την αποτρόπαια αυτή πράξη, έχοντας ν’ αντιμετωπίσει όχι μόνο την ιδιαίτερη προσωπικότητα της Αγνής, η οποία πιστεύει πως όλα είναι μια σκευωρία της αστυνομίας, αλλά και την επιβλητική Ηγουμένη Μύριαμ Ρουθ, η οποία προσπαθεί να εμποδίσει την ψυχίατρο να «παίξει» με το μυαλό της Αγνής, καθώς δεν εγκρίνει την επιστήμη της ψυχιατρικής.
 
iagni01
 
   Οι ερωτήσεις εξουσιάζουν: πώς η Αγνή έμεινε έγκυος δεδομένου ότι δεν συνάντησε κανέναν άντρα όσο καιρό βρίσκεται έγκλειστη στο μοναστήρι; Συνειδητοποιεί πως μένει κανείς έγκυος; Σκότωσε όντως η ίδια το νεογέννητο; Τη βοήθησε κάποιος να διαπράξει το έγκλημα;  Η Ηγουμένη Μύριαμ θέτει την πιθανότητα μιας άμωμου σύλληψης – ένα θαύμα του Θεού. Είναι η Αγνή αγία ή απλά μια βασανισμένη ψυχή λόγω της κακοποίησης που δέχτηκε από τη μητέρα της;

   Ερωτήματα που αναγκάζουν τρεις γυναίκες να εκτεθούν, να φανερώσουν πάθη, αδυναμίες, φοβίες για να καταλήξουν ακόμα και να αναιρέσουν ή να αμφισβητήσουν τα ίδια τους τα πιστεύω, την απόλυτη αλήθεια τους. Την προσωπική αλήθεια που κρύβουμε όλοι μέσα μας και που υποσυνείδητα και ασυναίσθητα έχει δημιουργηθεί με βάση το παρελθόν μας, τα ερεθίσματα και τις εμπειρίες μας.
 
iagni02
   Δεν ξέρω τι γίνεται στο Θέατρο Αλκμήνη αλλά κάθε παράσταση που ανεβάζει είναι και μια πρόκληση στην οποία δεν μπορείς να αντισταθείς. Σαν μια μεγάλη νοητή σφραγίδα που επιβεβαιώνει υπέροχες παραγωγές και ασύγκριτα έργα που θα σε "γονατίσουν", που θα παιδέψουν το μυαλό σου για μέρες, που θα τα ξαναδείς με την ίδια έντονη αίσθηση πληρότητας.

   Η ιστορία της Αγνής του John Pielmeier γνωστή, έχει δώσει πολύ καλές παραστάσεις στο εξωτερικό, έχει γίνει ταινία το 1985 σε σκηνοθεσία Norman Jewison, με τη Jane Fonda (Μάρθα Λίβινγκστόουν), την Anne Bancroft (Ηγουμένη Μύριαμ Ρουθ) και τη Meg Tilly (Αγνή).

   Ένα έργο που είδα με ανάμικτα συναισθήματα. Η Άννα – Μαρία Στεφαδούρου ή αλλιώς Δόκτωρ Μάρθα Λιβινγκστόουν, ψυχίατρος με το δικό της Γολγοθά, άπιστη πλέον αλλά με ζωντανή ψυχή, βρίσκει στα μάτια της Αλεξάνδρας Μαρθαλαμάκη ή αλλιώς Αγνής την αδικοχαμένη αδερφή της, την αθωότητα των παιδικών χρόνων και ίσως την ελπίδα να πιστέψει ξανά σε κάτι ανώτερο. Η Ηγουμένη Μύριαμ Ρουθ (Ασπασία Μίχου) αντιστέκεται σθεναρά σε ό,τι καταλογίζουν στην Αγνή και προσπαθεί να εμποδίσει την ψυχίατρο να βρει τις απαντήσεις που ψάχνει. Όταν η Δόκτωρ Μάρθα Λιβινγκστόουν ξετυλίγει το κουβάρι του μυαλού της Αγνής, οι δύο γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με την αδυσώπητη αλήθεια που τις συνταράζει.
 
iagni03
   Η σύγκρουση επιστήμης και θρησκείας στο προσκήνιο και η συνύπαρξη των δύο γυναικών, της Ψυχιάτρου και της Ηγουμένης, σε ένα ψυχολογικό θρίλερ που η κάθε μια το ερμηνεύει ανάλογα με τα δικά της βιώματα και πιστεύω.
 
   Η παράσταση ήταν συγκλονιστική! Οι τρεις ηθοποιοί μας έκαναν να ανατριχιάσουμε, να αγανακτήσουμε, να μισήσουμε, να αγαπήσουμε, να δακρύσουμε και όλα αυτά μέσα σε 100 λεπτά που διαρκεί η παράσταση. Ακόμα και αν ήξερες το τέλος, παρακάλαγες τελευταία στιγμή πως κάτι θα αλλάξει και δεν θα "γκρεμιστεί" η Αγνή από το βάθρο που την είχαμε τοποθετήσει κατά την διάρκεια της παράστασης.

   Η Αλεξάνδρα Μαρθαλαμάκη με το παίξιμό της μας έδωσε έντονες συναισθηματικά στιγμές, μας παρέδωσε στο παράλογο της σκέψης της και βυθιστήκαμε στο δικό της λαβύρινθο. Ίσως μια από τις καλύτερες παραστάσεις φέτος που αξίζει πραγματικά να δεις και όχι μόνο μια φορά.
 
Μαίρη Ζαρακοβίτη
 
Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο: John Pielmeier
Μετάφραση: Άννα – Μαρία Στεφαδούρου
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κοντούλη
Σκηνικά: Αιμιλία Κακουριώτη
Κοστούμια: Γιώτα Νικοδήμου
Φώτα: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Μουσική: Αχιλλέας Στέλιος
Special Effects: Προκόπης Βλασερός
Artwork: Παντελής  Ξηροχειμώνας
Φωτογραφίες: Θωμάς Αρσένης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νίκη Καρνάτσου

Παίζουν
Άννα – Μαρία Στεφαδούρου (Δόκτωρ Μάρθα Λιβινγκστόουν), Ασπασία Μίχου (Ηγουμένη Μύριαμ Ρουθ), Αλεξάνδρα Μαρθαλαμάκη (Αγνή)  

Δημόσιες σχέσεις – Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία (Playwalk)
Παραγωγή:  ART - IOI
Χώρος: Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8, Γκάζι
(μετρό Κεραμικός)
Πρεμιέρα: 21 Ιανουαρίου 2015
Παραστάσεις: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15
Διάρκεια: 100’ (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήρια: €12, €8 (μειωμένο)
Κρατήσεις: 210 3428650 (μετά τις 6:00 μ.μ.) & 6937425294
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr