 | Data
Κυκλοφόρησε 2014
Format CD Είδος Ενημερώθηκε στις Τετάρτη, 21 Ιανουαρίου 2015 Είδος Heavy Metal Αριθμός δίσκων 1 Edition date 2014 Εταιρία Steel Gallery Records |
Review
1. Fires Of Redemption
2. Torment 3. Disingenuous 4. Martyr 5. The Awakening 6. Burn The Witch 7. Inner Battle 8. Bullet 9. Guardians Of Time 10. The Seeker Βγήκε κάπου μέσα στο Νοέμβριο του 2014, αν έχω ενημερωθεί σωστά. Ευτυχώς δεν έχω καθυστερήσει πολύ... Είμαι τυχερή, το έχω γράψει πολλές φορές, που ακούω τόσο καλές δουλειές και περήφανη όταν αυτές οι καλές δουλειές ανήκουν σε Έλληνες! Τι θέλετε από ένα Heavy/Power άλμπουμ λοιπόν; Ένταση; Την έχουν περίσσια! Πάθος; Πώρωση; Άγρια φωνητικά; Ξύλο; Ό,τι και να ζητάτε, απαιτητικοί μου μεταλλάδες, τα έχουν όλα τα παιδιά και παραπάνω μην σας πω... Το άλμπουμ είναι ένα κράμα old school heavy με αρκετή δόση power.Όμορφα ορχηστρικά μέρη, αριστοτεχνικά παιγμένες κιθάρες, μπάσο σταθερό και βάρβαρο και ντραμς να χτυπούν δυνατά (το ξύλο που λέγαμε...). Όσο για τη φωνή… αγγελικά δαιμονισμένη! Το headbanging, σύντροφοι metalheads, το έχετε σίγουρο, μην το ακούσετε χωρίς ολίγη προθέρμανση… Ξεχώρισα (πάλι μπερδεμένα θα σας τα πω) πρώτα το "Burn The Witch", το λάτρεψα! Γερό και βάρβαρο (εντάξει φώναξα και ένα "Κάψτε τη ρουφιάνα!" πάνω στην πώρωση…). Συνεχίζω με "Martyr", εκπληκτικό μουσικά και φωνητικά, το "Inner Battle", έναν άγριο πόλεμο heavy metal που καθηλώνει. Για το τέλος άφησα το "The Seeker", μια τεράστια powerια με φωνητικά 80'ς. Η παραγωγή παραδειγματική… Όσο για το εξώφυλλο, να δώσω πολλά συγχαρητήρια, είναι τέλειο!Σίγουρα θα δούμε πολλά ακόμα από τα παιδιά στο μέλλον. Έχουν τα κατάλληλα "υλικά" να μας καταπλήξουν! Μαίρη Ζαρακοβίτη | |
Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.