Παγωμένη Παρασκευή, αλλά η καρδιά χτυπά δυνατά μπαίνοντας
στο χώρο του Piraeus Academy.
Αιτία αυτής της αναταραχής οι Μπλε. Κλείνουν 20 χρόνια και το γιορτάζουν παρέα
με την πρώτη τραγουδίστρια της μπάντας Θεοδοσία Τσάτσου.
Οι Μπλε ξεκίνησαν το 1995 στη Θεσσαλονίκη με Γιώργο
Παπαποστόλου, Γιώργο Παρώδη, Θεοδοσία Τσάτσου και Νατάσα Αλεξίου. Τον Ιούνιο
του 1996, στέλνουν demo στη Virgin
και το Νοέμβριο κυκλοφορεί η πρώτη τους δουλειά με τίτλο “Ενοχές”. Το άλμπουμ
έκανε πάταγο, τουτέστιν έγινε πλατινένιο. Το
Μάρτιο του 1997 και η Θεοδοσία Τσάτσου δηλώνει την αποχώρησή της από
τους ΜΠΛΕ για να ακολουθήσει σόλο καριέρα και το Νοέμβριο κυκλοφορούν ένα
πολυσυλλεκτικό άλμπουμ με ομώνυμο τίτλο. Τις ερμηνείες των τραγουδιών μοιράζονται
ο Γιώργος Παπαποστόλου, η Τζώρτζια Κεφαλά, ενώ ένα τραγούδι ερμηνεύει ο
Φίλιππος Πλιάτσικας. Η γνωριμία σε αυτό το άλμπουμ με την Τζώρτζια
αποδεικνύεται καταλυτική. Το 2015 κυκλοφορούν το τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο «20».
Ήταν εκπληκτική η προσέλευση του κόσμου, αγκάλιασε με πολύ
αγάπη αυτή τη γιορτή και έμεινε μαζί με την μπάντα μέχρι το τελευταίο τραγούδι.
Το μόνο που λίγο ξένισε στο όλο αυτό εκπληκτικό θέαμα ήταν η παρουσία
κιγκλιδώματος στο κάτω επίπεδο και οι καρέκλες καθήμενων. Ο επάνω χώρος ήταν
ήδη με καθήμενους αποκλεισμένος. Απέκλεισαν και όλο το μπροστινό κομμάτι και οι
όρθιοι που ήταν πολύ περισσότεροι «στοιβάχτηκαν» στα μετόπισθεν. Παιδιά,
καθιστοί και ροκ συναυλία δεν γίνεται. Και ένας χώρος δεν μπορεί να
διαμελίζεται έτσι, χάλαγε και την εικόνα και την ατμόσφαιρα της βραδιάς.
Οι Θεσσαλονικείς Μπλε, μας είχαν ετοιμάσει ένα σώου γεμάτο
εκπλήξεις αλλά και πολύ μουσική. Τα φώτα σβήνουν και εμφανίζονται στη σκηνή η
Θεοδοσία και η Τζώρτζια με φωτόσπαθα στα χέρια σε μια «χορευτική» μάχη υπό τους
ήχους του “Mission Impossible” . Το κοινό είχε ξεσπάσει σε χειροκροτήματα και
γέλια και το live ξεκινά δυναμικά με το αγαπημένο τραγούδι όλων “Δεν Θέλω” με
τις δυο αγαπημένες τραγουδίστριες να μοιράζονται και να εναλλάσσονται στη
σκηνή.
Πέρασαν από μπροστά μας παλιές εικόνες και τραγουδήσαμε μαζί
τους καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς.
“Στα Μαύρα Έχω
Ντυθεί”, “Με Ταξιδεύεις”, το “Τα Πάντα Ζητάς”, “Μ’ Aρέσεις Γιατί”, “Μόνο τα
Όνειρά σου”, “Έχω Πολύ Θυμό”, “One” των U2, με την Τζώρτζια να λέει στη
Θεοδοσία “Δεν έφυγες ποτέ, να το ξέρεις”.
Ακολούθησαν “Έλα να Δεις”, “Κοίτα”, “Φίλα Με στο Στόμα”,
“Τίποτα”, “Toxicity” των System of a Down, “Τον Ίδιο το Θεό”, “Κόκκινο Φιλί”, “Σε Θέλω”, “Φοβάμαι”, “Whole
Lotta Love” των Led Zeppelin, την ελληνική εκδοχή του “Thunderstruck” των AC/DC, “Μια Φορά κι Ένα καιρό”, “Killing in the Name” των Rage Against the Machine, όπου αφιερώθηκε στην
Ευρώπη που κλείνει τα σύνορά της, “Tρελός”, “The Rose” της Bette Midler, “Εσύ δε Ζεις Πουθενά” και
έκλεισαν τη μεγάλη αυτή γιορτή της μουσικής με το “(I Can’t Get No)
Satisfaction” των Rolling Stones.
Η βραδιά ήταν εκρηκτική, οι Μπλε μας θύμισαν πως το Ελληνικό
Ροκ ζει και βρίσκεται στις φλέβες όλων μας και πως οι ίδιοι είναι εδώ γεμάτοι
ενέργεια και τσαμπουκά και θα συνεχίσουν να ροκάρουν για όλους μας.
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου