Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ανταπόκριση θεατρικής παράστασης: Οργισμένα Νιάτα

Μια οργή που καταδυναστεύει ακόμα και τις πιο μικρές χαρές της ζωής. Μια σχέση που ακροβατεί πάνω σε τεντωμένο σχοινί. Ο Τζίμυ (Χάρης Τζωρτζάκης), ένας νέος με βαθιά διαταραγμένα παιδικά χρόνια, ερωτεύεται και παντρεύεται την Άλισον (Πέγκυ Τρικαλιώτη), κόρη μεγαλοαστού. Η ταξική διαφορά, τα πιστεύω του Τζίμυ, φέρνουν συνεχείς συγκρούσεις καθώς ονειρεύεται έναν αλλιώτικα πλασμένο κόσμο ή ίσως και να είναι πικρόχολος ως προς μια κατάσταση που θα ήθελε να συμμετέχει και ο ίδιος και καθώς θεωρεί τον εαυτό του παρείσακτο, περνά στην αντεπίθεση με χλεύη και βρισιές προσπαθώντας να μειώνει συνεχώς τους γύρω του ίσως για να μπορεί να ανεβάζει τον εαυτό του.




   Ο φίλος του ζευγαριού Κλιφ (Σήφης Πολυζωίδης) είναι ο άνθρωπος που προσπαθεί να εξευμενίσει τις εντάσεις, μπαίνει στη μέση όπου χρειαστεί και προσπαθεί να κρατήσει «ζωντανή» μια σχέση που μάλλον έχει ημερομηνία λήξης. Όταν καταφτάνει η Έλενα (Παρθενόπη Μπουζούρη), τα πράγματα παίρνουν τη σωστή τροπή… ή μήπως όχι; Όλη η οργή του Τζίμυ και οι αλλεπάλληλες συγκρούσεις φέρνουν την Άλισον σε τέλμα. Σκεπτόμενη το παιδί που μεγαλώνει μέσα της, αποφασίζει να γυρίσει στους δικούς της. Αφήνει το Τζίμυ σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής του και τρέπεται σε φυγή.

   Η Έλενα μένει και «διαδέχεται» την προκάτοχο και φίλη στο ρόλο του σάκου του μποξ. Όμως η Έλενα βρίσκει τον τρόπο να ηρεμεί τις εντάσεις και να περνάει καλά παρόλα τα πικρόχολα σχόλια του Τζίμυ. Ο Κλιφ βρίσκει τη δύναμη να αφήσει το φιλικό καταφύγιο, να ανοίξει τα φτερά του και να ζήσει τις δικές του περιπέτειες. Καλή η ειρηνική δύναμη αλλά εκεί έξω υπάρχει το δικό του ταίρι και τον περιμένει…



   Όταν η Άλισον ξαναπατά το πόδι της στο παλιό της σπίτι, οι κατεργαραίοι (Τζίμυ και Έλενα) έρχονται κατάματα με την αλήθεια. Ο έρωτας ισοπεδώνει τις διαφορές, το πάθος ξεπηδά και το ζεύγος Τζίμυ-Άλισον ξανασμίγει. Θα είναι καλύτερα αυτή τη φορά; Κανείς δεν ξέρει.

   Μια γενιά που μάχεται για το υψηλό ιδανικό και φοβάται πως στο τέλος θα μπλεχτεί στα ίδια γρανάζια των προηγούμενων γενιών. Προσπαθεί να διαφοροποιηθεί αλλά η μάχη είναι άνιση. Η κοινωνία κατατρώει κάθε βούληση και διαφοροποίηση. Αλέθει ψυχές για το εργοστάσιο του κόσμου.

   Ένα έργο γεμάτο οργή, γεμάτο νιάτα που αυτοκαταστρέφονται σε μια προσπάθεια να μπορέσουν να ζήσουν. Μια κόλαση, στην οποία δεν βρίσκεις λύτρωση. Ένας βασανιστής και βασανιζόμενος ταυτόχρονα. Λέξεις που αρνείσαι να πεις και συναισθήματα που καταπνίγονται ενώ το μένος θεριεύει. Μια έντονη και ασφυκτικά συγκινησιακή παράσταση που σε αφήνει με δυνατούς προβληματισμούς.

   Η ομάδα των ηθοποιών άριστα δεμένη και η ατμόσφαιρα της παράστασης είναι καταιγιστική. Απέδωσαν τόσο ρεαλιστικά τους χαρακτήρες, έγιναν ένα με αυτούς και έκαναν και εμάς να ταυτιστούμε ταυτόχρονα. Μια παράσταση που επιβάλλεται να δείτε και να προβληματιστείτε.

Μαίρη Ζαρακοβίτη
www.noizy.gr

Θέατρο OLVIO (κοντά στο μετρό Κεραμεικού)
Ιερά Οδός 67 & Φαλαισίας 7, Βοτανικός | Tηλέφωνο: 2103414118
Συντελεστές
Μετάφραση - Έρευνα: Χρήστος Κεχαγιάς
Απόδοση- Δραματουργική Επεξεργασία - Σκηνοθεσία: Κίρκη Καραλή 
Αναλυτική Προσέγγιση: Ανδροκλής Δεληολάνης
Σκηνικά: Άγγελος Μέντης 
Κοστούμια: Απόστολος Μητρόπουλος
Φωτογραφίες: Μαριλένα Βαϊνανίδη
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Βοηθός Παραγωγής: Ειρήνη Βουρλάκου 
Παραγωγή: ANDRODELY p.c.


Πρωταγωνιστούν (αλφαβητικά):
Παρθενόπη Μπουζούρη, Σήφης Πολυζωίδης, Χάρης Τζωρτζάκης, Πέγκυ Τρικαλιώτη
Παραστάσεις: Πέμπτη 21:00 & Παρασκευή στις 18:30
Τιμές εισιτηρίων: 14 €, 10€ μειωμένο | 
Προπώληση έως 12 Οκτωβρίου στα 12€
Ομαδικά εισιτήρια 6 – 20 ατόμων στα 12€ κατόπιν τηλεφωνικής κράτησης
Διάρκεια: Παράστασης 100 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Ώρες ταμείου 17:00 – 21:00
Προπώληση: www.viva.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr