Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Iron Maiden- Senjutsu

 Iron Maiden- Senjutsu




                                                             Tracklist:

Senjutsu
Stratego
The Writing On The Wall
Lost In A Lost World
Days Of Future Past
The Time Machine
Darkest Hour
Death Of The Celts
The Parchment
Hell On Earth
 
 

   Επιβλητικοί, διαχρονικοί και πάντα πρώτοι. Είναι η μπάντα που τόσα χρόνια σαρώνει τα σωθικά μας. Η μεγαλύτερη μπάντα του πλανήτη κυκλοφορεί το νέο της άλμπουμ και οι καρδιές των φαν σε όλο το κόσμο χτυπούν δυνατότερα από ποτέ. Δέκα τραγούδια, μιάμιση σχεδόν ώρα καταλυτικής δύναμης metal. Μια γεύση πήραμε πριν λίγο διάστημα με το “The Writing On The Wall”, που σάρωσε σε νούμερα σε λιγότερο από δύο ώρες από την πρεμιέρα του. Το βίντεο ήταν καταπέλτης και έφερε πολλά πράγματα στη φόρα, με τους ειδικούς και απανταχού αναλυτές του διαδικτύου ακόμα να παιδεύονται. Μουσικά το τραγούδι παραπέμπει στη χρυσή εποχή και τις συνθέσεις που μας έχουν συνηθίσει.

   Να μην σας πω για τον χαμό που δημιουργήθηκε με εκείνο το μπλουζάκι που φορούσε ο Dickinson λίγο πριν ανακοινωθεί η ημερομηνία του άλμπουμ και η κυκλοφορία του εν λόγω τραγουδιού. Χαμός! Όλοι αγοράσαμε το εν λόγω μπλουζάκι, αφού πρώτα το φτιάξαμε και γυρνάγαμε περήφανοι σε παραλίες και καλντερίμια, λες και είχε μόλις σκοράρει η Εθνική. Αν δεν το πήρατε χαμπάρι, εσείς χάσατε. Ο επόμενος ντουβρουτζάς, για μένα τουλάχιστον, ήρθε με το “Stratego”. Τι επικούρα! Τι στίχοι! Κόλλησα ανεπανόρθωτα, που λέει και μια ψυχή. Ίσως και περισσότερο από το “The Writing On The Wall”. Διαγωνίζονται και ακόμα δεν έχω τα τελικά σκορ. Θα περάσει πολύς καιρός, πολλές ακροάσεις για να πω με σιγουριά, άσε που ακούγοντας το άλμπουμ δύο μέρες τώρα, αρχίζουν κι άλλα τραγούδια να μπαίνουν στον τελικό.
 

   Πάντα όμως έτσι δεν γίνεται; Ας πούμε το “Lost In A Lost World” το θεώρησα με το πρώτο άκουσμα ένα πολύ καλό τραγούδι, αλλά όχι τόσο δυνατό όσο τα υπόλοιπα, όμως όσες περισσότερες ακροάσεις κάνω, τόσο μου βγάζει περισσότερα συναισθήματα. Τα μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια με τραβούν σαν μαγνήτης. Έτσι λοιπόν κόλλησα με το δεκάλεπτο “Death Of the Celts”. H μαγεία της μουσικής, οι μακρόσυρτες και επικές εικόνες έκαναν τόσο θελκτική την ιστορία που όταν τελείωσε δεν είχα καταλάβει πόσος χρόνος είχε περάσει. Το τρίτο τραγούδι που πηγαίνει στήθος με στήθος με τα άλλα δύο που σας έλεγα είναι το ενδεκάλεπτο “Hell On Earth”. Είναι η αποτύπωση του κόσμου που ζούμε. Έχει μια μελαγχολική μουσική από τα χεράκια του καπετάνιου Harris, που σε διαλύει μέχρι να μπει το κυρίως δυναμικό θέμα. Λίγο παράπονο, λίγο αγανάκτηση, έχει τον ψυχισμό μας καθώς καθόμαστε μπροστά στα γεγονότα, περιμένοντας όλο αυτό το κακό να φύγει μακριά και να βρούμε ξανά τους εαυτούς μας. Πανδημίες, φωτιές που καίνε από άκρη σε άκρη τον πλανήτη, η φτώχεια που δεν έχει προηγούμενο, οι άνθρωποι που έχουν χάσει το ήθος και τις αξίες τους. Μια κοινωνία που βουλιάζει όλο και περισσότερο. Πόσα να αντέξει πια η έρμη η ανθρωπότητα; Η χρυσή ομάδα έγραψε ιστορία και με αυτό το άλμπουμ. Ο Βρασίδας δίνει μαθήματα σθένους και φωνητικής τελειότητας. Άλλωστε κανείς δεν θα τον φτάσει ποτέ. Κανείς δεν θα μπορέσει να φτάσει το σθένος και τη δύναμη ψυχής που αποδίδει σε όλα τα τραγούδια. Καλώς όρισες, “Senjutsu” άλμπουμ, οι φανατικοί οπαδοί σας, κύριοι Maiden, υποκλίνονται και αναμένουν να σας δουν ζωντανά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

   Πάω να πατήσω πάλι το “Stratego” να παίξει για διακοσιοστή φορά σήμερα! Εις το επανιδείν.

“I hear you calling my name”
Μαίρη Maiden

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr