Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο


Οι The Bet,
The Bet 1δημιουργήθηκαν τον Ιούλιο του 2010. Το είδος της μουσικής τους; Power Soul. Συνδυάζει το Motown Soul, το R n B, το Blues Rock με την ψυχεδέλεια των 70’s.
   Από τον Νοέμβριο του 2010 έχουν κάνει μια σειρά εμφανίσεων σε διάφορα  live stages στην Αθήνα με πολύ καλές κριτικές από το κοινό που τα παρακολούθησε, ενώ τον Γενάρη του 2011 μπαίνουν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν ένα δείγμα του ρεπερτορίου τους ώστε να αποτυπώσουν και ηχητικά την ενέργεια και την δυναμική των ζωντανών τους εμφανίσεων. Αποτέλεσμα; Μια ηχογράφηση που περιείχε την δική τους εκδοχή για το Who’ll pay reparations του Gil Scott Heron, η οποία  συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τα “Hot” του Εν Λευκώ 87.7 και συνεχίζει να λαμβάνει airplay σε πολλά ραδιόφωνα της χώρας.

   Συνεχίζουν τις ζωντανές τους εμφανίσεις κάνοντας και μια στάση στο δημοφιλές πρόγραμμα της κρατικής τηλεόρασης, Esctv. Από τις αρχές του 2012 ετοιμάζουν τον πρώτο τους δίσκο, με στόχο να ακολουθήσει την κυκλοφορία του πρώτου τους EP “In Motion” από την Restless Wind. Μιλήσαμε μαζί τους ...
   The Βet, πώς προέκυψε το όνομα;
   Το Τhe Bet προέκυψε ως μία δήλωση ότι όλο αυτό είναι ένα στοίχημα με το κοινό, τη μουσική, τους εαυτούς μας και τις ζωές μας γενικότερα.

   Ποιό το στοίχημα της μπάντας ;
   Θέλουμε να επαναφέρουμε την μουσική τάξη πραγμάτων των 70’s  όπου τότε οι μπάντες ηχογραφούσαν σπουδαία album έκαναν πολλά live ταξίδευαν σε όλο τον κόσμο ζούσαν από τη μουσική και την πήγαιναν ολοένα και παραπέρα...

   The Bet 2Ποιες είναι οι επιρροές σας; Υπάρχει κάποιος αγαπημένος καλλιτέχνης ;
   Οι επιρροές είναι όλων μας διαφορετικές και αυτό είναι και το ενδιαφέρον γιατί μοιραία τα δικά μας κομμάτια δημιουργούνται στα κοινά σημεία και συστατικά των αγαπημένων μας μουσικών. H έμπνευση μας πηγάζει από τους George Gershwin και Wes Montgomerry μέχρι τους Beatles,Doors,Led Zeppelin και Pink Floyd και φυσικά την αγαπημένη μας soul μουσική των Ray Charles, Wilson Picket , Curtis Mayfield. Επίσης δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε νεότερους αγαπημένους όπως ο Jeff Buckley, Garry Clark Jr. Cat Power κ.α.

   Έχετε κάνει αρκετά live, ποια τα συμπέρασμα σας από αυτά;
   Παίζουμε πολύ. Είμαστε μια live μπάντα. Το ζωντανό παίξιμο είναι και το δυνατό μας σημείο καθώς επίσης και αυτό πού ευχαριστιόμαστε περισσότερο. Οι πολλές συναυλίες μας έχουν δέσει πολύ, και όχι μόνο σαν μουσικούς αλλά και σαν ομάδα. Το σπουδαιότερο όμως είναι η αγάπη που εισπράττουμε από τον κόσμο και ελπίζουμε  να την ανταποδίδουμε.

   Σε τι κοινό αναφέρεστε; Και τι ακριβώς τους προσφέρετε;
   Στο κοινό που αγαπάει πολύ τη μουσική, βλέπει τα πράγματα αισιόδοξα, σκέπτεται λίγο παραπέρα και έχει κρίση όχι μόνο για τα μουσικά άλλα και τα κοινωνικά δρώμενα. Ακριβώς αυτά που προσπαθούμε και εμείς να προσφέρουμε μέσα από τα τραγούδια που γράφουμε.

   Τι γνώμη έχετε για τη μουσική βιομηχανία στην Ελλάδα;
   Είναι ένας κλάδος που δυστυχώς όπως και όλοι οι άλλοι έχουν χτυπηθεί από την κρίση. Ελπίζουμε να ανακάμψει. Το ευχάριστο είναι ότι μέσα από τις δυσκολίες ανθίζουν μικρότερες εταιρίες (όπως και η Restless Wind που συνεργαστήκαμε για το EP The Bet – In Motion)  που με κύριο γνώμονα το μεράκι και την αγάπη τους για την ελληνική σκηνή κάνουν πολύ καλή δουλειά.

   Πώς προέκυψε το  πολύ επιτυχημένο cover του Gil Scott Heron, το “Who’ll pay reparations”;
   Λίγο πολύ στην τύχη. Είναι από τις στιγμές “once in a lifetime” που χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και προγραμματισμό απλά ήρθε. Φανταστείτε πως είχαμε μπει στο studio για να γράψουμε κάποιο άλλο cover και επειδή τελειώσαμε γρήγορα, είπαμε δεν ηχογραφούμε κι αυτό.

   Ήσασταν support group στους Monophonics  πριν μερικές μέρες στο Gazarte, ποιες οι εντυπώσεις σας;
   Ήταν μια φανταστική εμπειρία. Οι Monophonics ήταν εκτός από σπουδαίοι μουσικοί και πολύ φιλικοί. Ωραίοι άνθρωποι χωρίς κανέναν εγωισμό. Γεμάτοι πάθος ακόμα και από τη στιγμή του soundcheck. Είμαστε ευτυχισμένοι που συμμετείχαμε σε αυτό και το κοινό μας αγκάλιασε.  

   Τι ετοιμάζετε αυτόν τον καιρό;
   Έχουμε ήδη ηχογραφήσει ένα Full album. Είμαστε στις μίξεις με τον παραγωγό μας Γιώργο Μπακαλάκο (ΝΤΕΙΒΙΝΤ) και ελπίζουμε να είναι έτοιμο μέσα στο χειμώνα και  επιστρέφουμε στο Gazarte αυτή τη φορά  δίπλα στους Καναδούς εκφραστές της afrobeat, Soul Jazz Orchestra! Θα παρουσιάσουμε κομμάτια από το EP  ‘In motion’ που πρόσφατα κυκλοφόρησε, καθώς και από τον επερχόμενο δίσκο μας που κάνει ακόμα πιο σαφή την μουσική μας πρόταση.

Σας περιμένουμε 
1 & 2 Νοεμβρίου 2012
Gazarte, Βουτάδων 32-34, Γκάζι
Ανάλογα έχουν διαμορφωθεί πλέον και οι τιμές για τις δυο συναυλίες:
A ΖΩΝΗ 20€ / Β ΖΩΝΗ 15€ / ΟΡΘΙΟΙ: 10€
Ώρα έναρξης: 22.00

   Ευχαριστώ πολύ για την ωραία μας κουβέντα και αναμένουμε την νέα σας δουλειά.
Μαίρη Ζαρακοβίτη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr