Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γυάλινος Κόσμος




Γυάλινος Κόσμος του Tennesse Williams 
για δεύτερη συνεχή χρονιά στο
Θέατρο Δημήτρης Χόρν (Αμερικής 10, Κολωνάκι)

   gyalinoskosmosathens2Ο Γυάλινος Κόσμος, ένα αυτοβιογραφικό έργο για πολλούς, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1944 στο Θέατρο Σιβίκ του Σικάγου και την επόμενη χρονιά το 1945 το Μάρτιο, στο Θέατρο Playhouse στη Νέα Υόρκη, όπου κέρδισε το  New York Drama Critics Circle Award.

Τα πρόσωπα του έργου:
   Αμάντα, αριστοκράτισσα του Νότου στα νιάτα της, αναμασά το ένδοξο  παρελθόν αποφεύγοντας να αντιμετωπίσει το παρόν. Καταπιεστική κ υπερβολική  διώχνει με την συμπεριφορά της τον σύζυγο και απομένει με τα δυο της παιδιά, Τομ και Λώρα.

   Ο Τομ, επιβαρυμένος με τα έξοδα του σπιτιού, απογοητευμένος από την ζωή του και το μέλλον του ψάχνει τρόπους διαφυγής  στο σινεμά και την ποίηση και το αλκοόλ. Το έργο που παρακολουθούμε, είναι αναμνήσεις του Τομ, χρόνια  μετά, όταν έχει καταφέρει να φύγει κ αυτός από το σπίτι αφήνοντας μόνες την μητέρα του και την αδελφή του Λώρα.

   Η Λώρα, ένα εύθραυστο κορίτσι με αναπηρία στο πόδι, ντροπαλή και καταπιεσμένη από την μητέρα καταφεύγει στη συλλογή της, το γυάλινο θηριοτροφείο και τους παλιούς δίσκους του πατέρα της.

   Μετά από μια φλύαρη και καταπιεστική συζήτηση με τη μητέρα του για το μέλλον της Λωρα, ο Τομ αναγκάζεται να φέρει τον φίλο του Τζιμ στο σπίτι πιστεύοντας ότι είναι ελεύθερος για να γνωρίσει την αδερφή του. Τα πάντα γκρεμίζονται και μαθαίνοντας ότι ο Τζιμ σύντομα παντρεύεται οικογένεια επιστρέφει στη σκληρή πραγματικότητα.

   Το σκηνικό, παλιές καρέκλες, άβαφοι τοίχοι, ένα ψυγείο και βιντεοπροβολές, που έχουν άμεση σχέση με τις αναμνήσεις του Τομ, κάνουν την παράσταση μια μοναδική εμπειρία. Σου δίνουν την αίσθηση της ψυχρής πραγματικότητας.

   Όλη σου η προσοχή είναι στραμμένη πάνω στους χαρακτήρες και βιώνεις τη θλίψη, τη χαρά, την απογοήτευσή τους.

   Κρύβεσαι κι εσύ μέσα στο ψυγείο, βιώνοντας την απελπισία, την κατάθλιψη και την αποφυγή της σκληρής πραγματικότητας όπως η μικρή Λώρας.

   Οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν συναρπαστικές. Υπέροχα εναρμονισμένες με τον ψυχισμό και τα βιώματα του συγγραφέα. Η αποκάλυψη της βραδιάς ήταν η Αμαλία Νίνου, η ερμηνεία της ήταν καθηλωτική.

   Η μουσική σε έκανε να ανατριχιάζεις γλυκά.

    Από τις ωραιότερες παραστάσεις φέτος. Έχει να δώσει πολλά στον θεατή. Μην την χάσετε.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ηθοποιοί: 
Ν.Τσαλίκη, στο ρόλο της Αμάντας     
Αντ.Αλμπάνης, στο ρόλο του Τόμ
Αμ.Νίνου, στο ρόλο της Λώρας
Κ.Γαβαλας, στο ρόλο του Τζίμ
Σκηνικά-Κοστούμια: Γ.Πάτσας
Μουσική: Στ.Γασπαράτος
Βίντεο: Μ.Κλουκίνας
Φωτισμός: Λ.Παυλόπουλος
Σκηνοθεσία: Κ.Ευαγγελάτου
gyalinoskosmosathens
wrote mary zarakoviti

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr