Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ανταπόκριση κορυφαίας παράστασης: Ήρωες

Στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου οι Ήρωες καταστρώνουν σχέδια. Ποιοι είναι αυτοί; Θα πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Βρισκόμαστε σε έναν οίκο βετεράνων. Και πιο συγκεκριμένα στην ταράτσα του. Εκεί οι τρεις φίλοι – βετεράνοι του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου – συναντιούνται και μιλούν για ό,τι τους προβληματίζει. Μπορεί τα νιάτα να έχουν ξεφτίσει, μπορεί τα προβλήματα υγείας να δίνουν και να παίρνουν, μπορεί να έχουν τις παραξενιές τους, αλλά εκείνοι παραμένουν παιδιά, αφού δεν σταματούν να τεντώνουν ο ένας τα νεύρα του άλλου, να πειράζονται και να προσπαθούν να ξεφύγουν από τη μιζέρια των γερατειών.
 
iroes1936
Ο Ρενέ (Δημήτρης Πιατάς), ένας ρομαντικός αλλά και με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ άνθρωπος, προσπαθεί να ανταπεξέλθει μπρος στη γκρίνια του ιδιότροπου Γουσταύου (Ιεροκλής Μιχαηλίδης), που παρεξηγείται συνέχεια. Στην παρέα τους είναι και ο Φερνάν (Γιάννης Φέρτης), ένας γλυκύτατος βετεράνος που συχνά πυκνά εκεί που μιλά ή ακούει τις συζητήσεις των άλλων… σαν να πατιέται ένα off και μπαίνει σε λήθαργο. Όταν οι δύο άλλοι τον ξυπνούν, η ατάκα είναι πάντα η ίδια. «Στρατηγέ, να τους περικυκλώσουμε και να τους πάρουμε από πίσω». Πού κολλάει; Κανείς δεν ξέρει. Μα αφού θα τους περικυκλώσουν, τι εννοεί να τους πάρουν από πίσω; Οι απορίες τους λύνονται κάποια στιγμή… Στη ταράτσα τους έχουν και ένα σκυλί-άγαλμα, που ο Γουσταύος αγαπά ιδιαίτερα, ενώ ο Ρενέ το φοβάται, καθώς πιστεύει ότι κινείται.

Διαβάστε περισσότερα στο www.noizy.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr