Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι Κατερίνες

Οι Κατερίνες
Του John Green
Εκδόσεις Λιβάνη

Από τον συγγραφέα του παγκόσμιου bestseller «Το λάθος αστέρι»

   Σε ό,τι έχει να κάνει με τα κορίτσια (και στην περίπτωση του Κόλιν αυτό αποδεικνυόταν πολύ συχνά), όλοι έχουν έναν τύπο. Ο τύπος του Κόλιν Σίνγκλετον ήταν... οι Κατερίνες. Είχε κάνει σχέση με δεκαεννιά κοπέλες.

   Όλες τους άκουγαν στο όνομα Κατερίνα. Και όλες τους – μα όλες, μέχρι την τελευταία – του είχαν ρίξει άκυρο.

   Ο Κόλιν πίστευε ότι ο κόσμος αποτελείται από ακριβώς δύο είδη ανθρώπων. Από τα Άτομα που Ρίχνουν Άκυρο κι από τα Άτομα που Τρώνε Άκυρο. Πολλοί θα ισχυριστούν ότι ανήκουν και στις δύο κατηγορίες, όμως αυτοί δεν καταλαβαίνουν καθόλου την ουσία του πράγματος. Έχεις προδιάθεση προς τη μία ή την άλλη μοίρα.
Τα Άτομα που Ρίχνουν Άκυρο μπορεί να μην είναι πάντοτε εκείνα που ραγίζουν καρδιές και τα Άτομα που Τρώνε Άκυρο μπορεί να μην κυκλοφορούν μονίμως με ραγισμένη καρδιά.
 
oikaterines   Όμως είναι αποφασισμένος να αποδείξει το Θεώρημα της Υποβόσκουσας Προβλεψιμότητας των Κατερινών, το οποίο ελπίζει πως, στην τελική του μορφή, θα μπορεί να προβλέπει το μέλλον κάθε σχέσης, παίρνοντας εκδίκηση για τους απανταχού συλλέκτες άκυρων και ίσως, γιατί ποτέ δεν ξέρεις, να καταφέρει κι ο ίδιος να κερδίσει την καρδιά του κοριτσιού των ονείρων του.

   Το επόμενο πρωινό του χωρισμού του από μια κοπέλα που, για δέκατη ένατη φορά (την έλεγαν Κατερίνα), το παιδί-θαύμα Κόλιν Σίνγκλετον μπήκε να κάνει ένα μπάνιο.

   Καθώς το νερό άρχιζε να καλύπτει το σώμα του, θυμήθηκε τον Αρχιμήδη, τον Έλληνα φιλόσοφο ο οποίος, εκεί που καθόταν μέσα στην μπανιέρα του, ανακάλυψε ότι ο όγκος μπορούσε να μετρηθεί στη βάση του νερού που εκτοπίζει το κάθε σώμα.
Ο Κόλιν πήρε βαθιά ανάσα και γλίστρησε προς τα κάτω βυθίζοντας το κεφάλι του στο νερό. «Κλαίω» σκέφτηκε. «Αισθάνομαι σαν να κλαίω, άρα λογικά κλαίω, όμως είναι αδύνατο να είμαι βέβαιος αφού βρίσκομαι κάτω από το νερό». Αλλά δεν έκλαιγε. Περιέργως, ήταν τόση η κατάθλιψή του, ώστε δεν μπορούσε να κλάψει.

   Ήταν υπερβολικά πληγωμένος. Αισθανόταν λες κι εκείνη του είχε στερήσει το κομμάτι του εαυτού του που ήταν ικανό να κλάψει.

Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Τζον Γκριν είναι πολυβραβευμένος συγγραφέας, έργα του οποίου έχουν συμπεριληφθεί στη λίστα ευπωλήτων των New York Times και έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Μετάλλιο Printz και το Βραβείο Edgar. Δύο φορές συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των τελικών υποψηφιοτήτων για το Λογοτεχνικό Βραβείο των L.A. Times.
Έχει γράψει επίσης τα βιβλία Χάρτινες Πόλεις, Αναζητώντας την Αλάσκα και Το Λάθος Αστέρι, τα οποία κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Λιβάνη.
Σε συνεργασία με τον αδερφό του Χανκ, o Τζον παρουσιάζει το Vlogbrothers, ένα από τα πλέον δημοφιλή διαδικτυακά προγράμματα, με πάνω από εκατό εκατομμύρια views παγκοσμίως.
 
   Ο Κόλιν είναι αποφασισμένος να αποδείξει το Θεώρημα της Υποβόσκουσας Προβλεψιμότητας. Προσπαθεί να «μετρήσει» με μαθηματικούς τύπους τις σχέσεις.

   Οι Κατερίνες που έκαναν σχέση μαζί του (τώρα το κόλλημα με το όνομα δεν ξέρω σε ποιο θεώρημα να το εντάξω), του έριξαν άκυρο, κοινώς τον χώρισαν. Προσπαθώντας να καταλάβει γιατί συνέβη αυτό (είχε μελετήσει και φτιάξει ολάκερα θεωρήματα ο άνθρωπος, όπως Θεώρημα Ελαχιστοποίησης Απόρριψης), είχε προσπαθήσει να κατανοήσει τη γλώσσα του σώματος, είχε εφεύρει με τον κολλητό του μια μαγική κουβέντα που να τον σταματά όταν γινόταν βαρετός, είχε λοιπόν προσπαθήσει πάρα πολύ και δεν μπορούσε να κατανοήσει και την δέκατη ένατη άκυρη που έφαγε από Κατερίνα.

   Ένα βιβλίο απίστευτα κωμικοτραγικό που προσπαθεί να δει τις σχέσεις με «άλλα» μάτια. Συναρπαστικό, ίσως σε κάποιες στιγμές θλιμμένο, θα απαντήσει αλλά και θα σας γεννήσει απορίες. Τελικά οι σχέσεις θα μπορούσαν να επιτύχουν μέσω θεωρημάτων; Και τα αισθήματα; Δεν παίζουν κανένα ρόλο; Υπολογισμένες κινήσεις σε όλα; Και το αναπάντεχο; Προβλέπεται;

   Τελικά ο Κόλιν θα βρει κοπέλα βάσει του θεωρήματος; Θα είναι η εικοστή Κατερίνα; Θα καταφέρει να λύσει το μυστήριο των σχέσεων;

   Άλλο ένα υπέροχο βιβλίο από τον αγαπημένο μου John Green, έχει βρει τον τρόπο να πλάθει τόσο περίτεχνα τις ιστορίες του, να βγάζει με το γέλιο και τη σκέψη τα εσώψυχά μας και να μας παροτρύνει να βρούμε λύσεις και να εργαστούμε προς όφελος ενός καλύτερου εαυτού.

Μαίρη Ζαρακοβίτη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr