Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Συνέντευξη με τους The Silent Rage

 Με τους The Silent Rage γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια… Έχω κάνει κριτικές στις promo δουλειές τους, μου έκαναν την τιμή να με καλέσουν στην προ-ακρόαση και να μου στείλουν το «πρωτότοκό» τους για κριτική, τους έχω δει στη σκηνή, έχουμε κάνει και μια συνέντευξη για το Rockpages.gr πριν από πέντε χρόνια περίπου. Τους παρακολουθώ από κοντά και χαίρομαι για κάθε επιτυχία τους. Όταν κυκλοφόρησε το “The Deadliest Scourge” σκέφτηκα το αυτονόητο… Σιγά μην μέναμε σε μία στείρα αναφορά στο άλμπουμ. Θα το κάναμε «πακέτο». Το να κανονιστεί η συνέντευξη ήταν το πιο εύκολα πράγμα στον κόσμο, χάρη φυσικά στη βοήθεια του αεικίνητου Νίκου Σιγλίδη. Η Μαίρη Ζαρακοβίτη ρύθμισε τα των ερωτήσεων και εγώ παρενέβην ως ευγενής κάφρος, για να τονίσω τα βασικά. Οι ελληνικές ΜΕΤΑΛ μπάντες σκοτώνουν! Βγάζουν φοβερούς δίσκους, είναι υπέρ-προβαρισμένες, είναι ψαγμένες, είναι φωτεινό σημάδι ότι ο Έλληνας ΜΕΤΑΛ μουσικός κοιτάει πλέον εκείνος αφ’ υψηλού τον Ευρωπαίο ή τον Αμερικάνο. Πολλή και καλή επιτυχία στα παιδιά, τα λέμε στο επόμενο Live τους.
 
Κώστας Κούλης
 
silent539
 
Πώς νοιώθετε μετά από τις τόσες καλές κριτικές για το άλμπουμ; Το επόμενο βήμα ποιο είναι;
Νίκος Σιγλίδης: Η αλήθεια είναι ότι όσες κριτικές έχουμε λάβει, τόσο από κόσμο όσο και από τον Τύπο, είναι κάτι παραπάνω από κολακευτικές θα έλεγα, σχετικά με το “The Deadliest Scourge”. Φαίνεται ότι οι κόποι μας ανταμείβονται αν θες, καθότι έχουν δεχθεί ζεστά αυτή μας την πρώτη δουλειά. Αυτό από μόνο του μας χαροποιεί και μας πεισμώνει να δουλέψουμε ακόμα πιο σκληρά σε μελλοντικές κυκλοφορίες.
 
Ποιες οι σκέψεις και τα όνειρά σας; Κάποια από αυτά τα όνειρα έχουν ήδη πραγματοποιηθεί;
Νίκος: Σίγουρα κάποια έχουν εκπληρωθεί, κάποια όπως το να μοιράζεσαι το σανίδι με γίγαντες του χώρου καθώς και η ολοκλήρωση – κυκλοφορία αυτού του πολυπόθητου δίσκου. Τίποτα όμως δεν σταματάει εδώ, νέα όνειρα γεννιούνται και θέλουμε και αυτά να πραγματοποιηθούν. Το μέλλον απλά υπάρχει για να γεννά νέα όνειρα.
 
silent533silent534
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Τι είναι αυτό που σας ωθεί να παράγετε μουσική; Ποια εσωτερική ανάγκη καλύπτει η μουσική για τον καθένα σας;
Σταμάτης Κατσαφάδος: Η μουσική δημιουργεί μια διέξοδο για τον καθένα και έναν τρόπο έκφρασης συναισθημάτων. Η ανακούφιση της καθημερινής πίεσης και σκέψεων απορρέει στο παίξιμό και μας “χαλαρώνει”, παρά την ένταση. Η ώση μας είναι να βιώνουμε αυτή τη μαγεία και να τη μοιραζόμαστε μαζί σας.
 
Το όνομα σας, «Η Ήσυχη Οργή», πώς προέκυψε; Η οργή συνήθως είναι ηχηρή, εσείς γιατί υποδηλώνετε «ήσυχοι»;
Σταμάτης: Η οργή μπορεί να είναι φανερή αλλά και κρυφή... Συνήθως ό,τι δε φαίνεται είναι πιο ισχυρό, με το όνομα The Silent Rage να αποσκοπεί στην υπέρθεση, παρά το “ήσυχο” προφίλ που αφήνει να εννοείται.
 
Ακούγοντας το άλμπουμ η οργή ξεχύνεται μέσα από το power που παίζετε. Είναι επιθετική και βάρβαρη. Το power metal σας εκφράζει λόγω της δυναμικότητάς του;
Νίκος: Απλά προσπαθούμε να βάλουμε και εμείς σε αυτό το κάτι παραπάνω, ώστε να το φέρουμε στα δικά μας μέτρα και σταθμά. Όλες μας οι επιρροές εναρμονίζονται πλήρως ώστε να αποδοθεί σε αυτό ο χαρακτηρισμός “μοντέρνο power metal”. Οι ταχύτητες άλλωστε ποτέ δεν πείραξαν κανένα! (γέλια)
 
silent536silent537
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Έχετε παίξει με μεγάλα ονόματα της metal σκηνής, ποιες οι εντυπώσεις σας; Μουσική βιομηχανία του σήμερα. Τι σας αρέσει, τι μισείτε;
Σταμάτης: Σίγουρα το να μοιράζεσαι τη σκήνη με μεγάλους καλλιτέχνες είναι εμπειρία και κάτι που μένει ανεξίτηλο στο μουσικό σου ταξίδι. Προσπαθούμε πάντα να μη θεοποιούμε καταστάσεις και πρόσωπα και να βλέπουμε την ομορφιά επί σκηνής και μη, παρά την ωμή διάσταση της μουσικής που τείνει να επιβληθεί στην εποχή μας.
 
Πόσο εύκολο είναι για μια μπάντα να ακουστεί πιο μακριά από τη χώρα της;
Νίκος: Μπορεί το Internet να αποτελεί το εργαλείο προώθησης της δουλειάς μιας μπάντας, αλλά πολλές φορές δεν “δουλεύει”, αν θες. Εκεί έχει να κάνει με το κατά πόσο είναι στην ευχέρεια του κάθε περιοδικού να θέλει να προβάλει τη δουλειά σου. Το μοναδικό που μπορεί να το επιτύχει αυτό είναι μονάχα η ζωντανή εμφάνιση ενός σχήματος σε έναν ξένο τόπο και το κατά πόσο θα μπορέσει “να κλέψει” οπαδούς μέσα από την εμφάνισή του.
 
silent535
 
Τι χρειάζεται μια μπάντα για να φτάσει ψηλά και πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι στην Ελλάδα της κρίσης να παίζεις metal;
Σταμάτης: Όταν φτάσουμε θα σας πούμε (γέλια)... Πιστεύω ότι για να πετύχεις δεν υπάρχει μυστική συνταγή. Χρειάζονται αυτά που όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε και οι “απαιτήσεις” αυτές δεν κοιτάνε επάγγελμα, χόμπι, αρέσκειες κλπ. Θέλει δουλειά, χρόνο, πλάνο, αφοσίωση στο στόχο και – φυσικά – χρήματα. Καλή θέληση και διάθεση για κυνήγι και ψάξιμο χρειάζεται πιστεύω... Το Metal συναντά εμπόδια παντού, αλλά, παρόλα ταύτα, έχει πιστό κόσμο που καταγίνεται με τη μουσική, συνεργάζεται και υποστηρίζει!
 
Συναυλίες ετοιμάζετε; Θα σας δούμε σύντομα και επί σκηνής να «οργίζεστε»;
Νίκος: Εμφανίσεις θα αρχίσουν να λαμβάνουν χώρα από Οκτώβρη, καθότι ο Σταμάτης αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία και αυτή τελειώνει οσονούπω. Υπάρχουν βλέψεις για κάποιες εμφανίσεις, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος, αλλά τίποτα σίγουρα. Θα ενημερωθείτε εν καιρώ για αυτά. Μείνετε οπότε συντονισμένοι στις σελίδες μας για περισσότερες πληροφορίες.
 
Μαίρη Ζαρακοβίτη


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr