 | Data
Κυκλοφόρησε 2016
Format CD Είδος Ενημερώθηκε στιςΚυριακή, 17 Ιανουαρίου 2016 Είδος Power Metal Αριθμός δίσκων 1 Edition date 2016 Εταιρία Frontiers Records |
Review
1. Angels Of Mercy
2. The End Is Near 3. Bullets & Tears 4. Rulebreaker 5. In Metal We Trust 6. We Walk Without Fear 7. At War With The World 8. The Devil In Me 9. Constant Heart 10. The Sky Is Burning 11. Raving Mad
Εκπληκτικό, παθιασμένο και πωρωτικό! Αυτές οι τρεις απλές λέξεις αντιπροσωπεύουν τη νέα δουλειά των Primal Fear. Νομίζω το 2016 δισκογραφικά μπαίνει με επιτυχίες. Το άλμπουμ σφύζει από eightίλα, καθαρόαιμο και βασανιστικό metal, με μουσικές που σπάνε κόκκαλα (αυχενικό θα πάθετε, το ορκίζομαι, από το χτύπημα) και η φωνάρα του Ralf Scheepers στα καλύτερά της.
Δεν νομίζω να βρήκα ένα τραγούδι που να μην με ενθουσίασε, ίσα ίσα που θα το κατατάξω στα καλύτερα της φετινής χρονιάς (δεν με νοιάζει, λέμε, αν ακόμα έχουμε αρχές Γενάρη, εγώ κόλλησα). Να σταθώ στο “The End Is Near»; Πρέπει να έχω μάθει απέξω κάθε δευτερόλεπτο αυτού του τραγουδιού. Είναι το πρώτο κόλλημα που τρως ακούγοντας το άλμπουμ, είναι παιχνιδιάρικο και δυναμικό, άσε που σου καρφώνεται απευθείας στο μυαλό. «Do you wanna die… The End is Near...». Το επόμενο εγκεφαλικό έρχεται με το «Rulebreaker» που πατά σε βαριά χνάρια και θα σας βάλει «άσχημα» στο τρυπάκι να τραγουδήσετε. Όσο για το « In Metal We Trust», πηγή άγριου headbanging και να ξέρετε ότι εμείς «In Primal Fear We Trust», γιατί είναι η πηγή του γνήσιου μεταλλικού νερού που μας ξεδιψάει. Το ξεκίνημα του “We Walk Without Fear» σε ανατριχιάζει, για να δώσει στη συνέχεια το κυρίως θέμα, τη μεγαλοπρέπεια της σύνθεσης των Primal Fear. Μπήκε ο διάβολος μέσα μου, όχι καλέ σε μένα, μιλάω για το «Devil In Me»! Απλά υπέροχο, συναισθηματικό με πωρωτικούς στίχους. To «Constant Heart» είναι επιθετικό, με φωνητικά που φτάνουν στον τρίτο γαλαξία (σ. α/σ: ο οποίος να υποθέσω είναι μεσοτοιχία με το δεύτερο). Στο «The Sky Is Burning» θα βρείτε τη γλυκιά στόφα metal της δεκαετίας του ’80 στην πιο μελωδική της μορφή.Όσο για το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, το «Raving Mad», είναι αυτό που λέμε «Ξύλο metal» και θα σας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Αν θεωρήσατε το άλμπουμ «Delivering The Black» ως κορυφαίο και ότι με μεγάλη δυσκολία θα καταφέρουν να φτιάξουν καλύτερο… ετοιμαστείτε για διάψευση. Το «Rulebreaker» θα σας δώσει τις ομορφότερες μουσικές εντυπώσεις, θα σας μείνουν στο μυαλό πολύ εύκολα η μουσική και οι στίχοι. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν αυτά τα παιδιά και σε κάθε κυκλοφορία απολαμβάνουμε διαμαντάκια. Κάθε δουλεία τους είναι μελετημένη, προσεκτική και πάντα σκάλες ανώτερη από την προηγούμενη. Εξελίσσονται με τα χρόνια και συνεχίζουν να μας γοητεύουν πάντα όπως την πρώτη φορά. Είναι σταθερή αξία πλέον κάθε τους άλμπουμ και ποτέ δεν απογοητεύουν το κοινό τους. Ελπίζω να τους δούμε σύντομα και στην Ελλάδα να σπέρνουν μεταλλικό πανικό! Μαίρη Ζαρακοβίτη | |
Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.