Data
Κυκλοφόρησε 2016
Format CD Είδος Ενημερώθηκε στιςΚυριακή, 21 Φεβρουαρίου 2016 Είδος Heavy Metal Αριθμός δίσκων 1 Edition date 2016 Εταιρία Napalm Records | |
Review
1. The Great Dictator
2. The End Of All Lies 3. Revolution 4. Streyfzug 5. Achtung 6. Darkness 7. The Dance Of Death 8. Einherjer 9. Winterstorm 10. Rain Of Ash
Αν περιμένετε σε αυτό το άλμπουμ τραγούδια από τη σκανδιναβική μυθολογία και τον παγανισμό, θα σας στεναχωρήσω. Τα παιδιά είναι αρπαγμένα, τραγουδούν για κοινωνικά θέματα, ουρλιάζουν για ελευθερία και για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πέφτει «ξύλο» ως συνήθως και τα ουρλιαχτά-γρυλίσματα είναι δυνατά και με πάθος. Από το εξώφυλλο βλέπεις την οργή που θα αποκομίσεις από το άλμπουμ. Βαμμένοι με τα χρώματα του πολέμου και το Freki να κρατάει μια λεπίδα και να ετοιμάζεται να αποκεφαλίσει ένα βασιλιά, το κατεστημένο. Σηκώνουν το κεφάλι, επαναστατούν και εμείς μαζί τους! Με όλο αυτό το σαθρό σύστημα... Είναι η ώρα να τελειώσουν τα ψέματα και να αρχίσει η Επανάσταση. Οι Varg έχουν κατορθώσει να γίνουν μια μπάντα δύναμη, μια μπάντα διαφορετική και να κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον των οπαδών τους. Ξεχωρίζουν από τις άλλες death metal μπάντες, έχουν δική τους μουσική υπογραφή που ακούει στο όνομα wolf metal. Άκουσα με μεγάλο ενδιαφέρον το ομώνυμο «The End Of All Lies», αλλά ξεχώρισα το αγριεμένο «Revolution», το διπολικό «The Dance Of Death» με τα μελωδικά και τα «τσαντισμένα» φωνητικά με τη μουσική να σπέρνει. Εξαιρετικό και το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ «Rain Of Ash», που ξεκινάει μπαλάντα για να εκτροχιαστεί όμορφα σε δύναμη και να σε αφήσει με τις πιο όμορφες εντυπώσεις. Οι Varg λοιπόν είναι εδώ και είναι έτοιμοι να σας ξεσηκώσουν. Πάρτε μέρος στη μεγαλύτερη μουσική Επανάσταση!
Μαίρη Ζαρακοβίτη
|
Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.