Συνέντευξη με τον Παύλο Ευαγγελόπουλο

Πώς έγινε η επιλογή αυτού του μονολόγου;
Το διάλεξα γιατί μου άρεσε πάρα πολύ όταν το διάβασα. Είναι ένας μονόλογος που έχει μια φοβερή αλήθεια. Είναι απίστευτα ρεαλιστικός. Έχει στοιχεία που μπορεί να «πιάσει» όλους τους ανθρώπους. Δεν υπάρχει άνθρωπος που θα δει τη παράσταση, είτε άνδρας, είτε γυναίκα, είτε κάποιος με οικονομική επιφάνεια ή οποιασδήποτε κοινωνικής τάξης, που να μη βρει κάτι να ταυτιστεί σε αυτό το έργο.

Ο χαρακτήρας που υποδύεστε είναι ένας Θεσσαλονικιός που μιλά για την πρώτη του αγάπη.
Κυρίως αυτό είναι. Μιλά για ένα νεανικό έρωτα. Η κοπέλα τον παράτησε χωρίς να του εξηγήσει ποτέ το γιατί. Δεν το έχει ξεπεράσει. Το κουβαλάει μέσα του. Κάποια στιγμή, μετά από είκοσι χρόνια, το κορίτσι εμφανίζεται ξαφνικά. Με αφορμή αυτή την επανεμφάνιση κάνει μια αναδρομή, ένα ταμείο ζωής. Μέσα από μια άλλη πλέον οπτική γωνία, με αυτή την αναδρομή ανακαλύπτει ξανά όλες τις σχέσεις. Κυρίως τον έρωτα με την Έφη, αλλά και τις σχέσεις με το κοντινό του περιβάλλον. Με τους φίλους του, με τη μητέρα του, με τον πατέρα του.

                                                Διαβάστε περισσότερα στο www.noizy.gr