Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αμνησία

Αμνησία
του Στηβ Γουάτσον
Εκδόσεις Ψυχογιός

   Κάθε πρωί η Κριστίν ξυπνάει σε μια άγνωστη κρεβατοκάμαρα, δίπλα σ’ έναν άγνωστο άντρα. Στον καθρέφτη του μπάνιου βλέπει το πρόσωπο μιας μεσήλικης γυναίκας, την οποία δεν αναγνωρίζει. Και κάθε πρωί ο σύζυγός της της εξηγεί υπομονετικά ότι είναι ο Μπεν, ο άντρας της, ότι εκείνη είναι σαράντα εφτά χρόνων και πως ένα ατύχημα πριν από πολύ καιρό της προκάλεσε μια περίεργη διαταραχή μνήμης.

amnisia   Αντί για αναμνήσεις η Κριστίν έχει κάποιες φωτογραφίες, έναν πίνακα σημειώσεων στην κουζίνα κι ένα ημερολόγιο κρυμμένο σε μια ντουλάπα. Γνωρίζει την ύπαρξη του ημερολογίου, γιατί της το θυμίζει κάθε μέρα ο δόκτωρ Νας, ένας νευρολόγος που ισχυρίζεται ότι την παρακολουθεί χωρίς να το ξέρει ο Μπεν.

   Καθώς η Κριστίν γεμίζει τις σελίδες του ημερολογίου με όσα της συμβαίνουν κάθε μέρα, αλλά και με κάποιες αναλαμπές από το παρελθόν της, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι στη ζωή της υπάρχουν κάποια αλλόκοτα κενά. Προσπαθώντας να κολλήσει τα σπασμένα κομμάτια και να βρει απαντήσεις πλησιάζει όλο και πιο κοντά στην αλήθεια – μια αλήθεια που θα αποδειχθεί τρομακτική μα και θανάσιμη.

   Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ που θα κάνει τον αναγνώστη να αναρωτηθεί… Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που είναι καλύτερα να μη θυμάσαι; Ποιος είσαι αν δεν ξέρεις το παρελθόν σου; Πώς μπορείς να αγαπάς χωρίς μνήμη;
 
   Βιβλίο με πολλές  διακρίσεις, έγινε και ταινία, η οποία, κατά τη γνώμη μου, ήταν μέτρια σε σχέση με το βιβλίο.  

   Θα το βρείτε  πολύ καλό βιβλίο μυστήριου, με σασπένς, ψυχολογικό σε φάσεις… Ευρηματικός ο συγγραφέας, μας δίνει έντονη πλοκή και μας καθηλώνει μέχρι την τελευταία του σελίδα.

Μαίρη Ζαρακοβίτη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr