Data
Κυκλοφόρησε 2014
Format CD Είδος Ενημερώθηκε στις Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου 2014 Είδος Heavy Metal Αριθμός δίσκων 1 Edition date 2014 Εταιρία Napalm Records | |
Review
1. Underground
2. City Of Gold 3. Start Again 4. Bad Decisions 5. Crossroads 6. All For One 7. Mind Control 8. Second Attack 9. All I Want 10. Rise Up 11. Taken By Time
Θα ξεκινήσω με γκρίνια γιατί οι Striker κάνουν Ευρωπαϊκή περιοδεία και δεν βλέπω κανέναν διοργανωτή να τους τσιμπάει... Τι κρίμα να μην βλέπουμε τόσο άρτια συγκροτήματα και πόσο μάλλον όταν είναι στο ζενίθ της παραγωγικότητάς τους...
Πριν βάλετε το cd στο player, θα σας παρακαλούσα να κάνετε ζέσταμα αυχένα, μην την πατήσετε σαν εμένα που με την πρώτη νότα άρχισα το headbanging και το σταμάτησα στην τελευταία του άλμπουμ... Πονάω ακόμα έχω να δηλώσω, κύριε εφοριακέ… Και εσείς της Napalm, βάλτε μια οδηγία στο cd... Προετοιμάστε μας ότι θα γυμναστούμε! Με τρεις απλές λέξεις - Καθαρόαιμο σπινταρισμένο metal!
Η ταχύτητα είναι απίστευτη… Η μουσική… Τι περιμένετε να πω δηλαδή; Έβγαλα το σβέρκο μου από το πάνω κάτω... αγγλιστί headbanging. Όσο για την φωνάρα του Dan Cleary, υποκλίνομαι!
Ξεχώρισα το "Underground", διαβολικά γρήγορο και μελωδικό ταυτόχρονα. Το "City Of Gold", ναζιάρικο γκαζιάρικο, όλα τα χει! Το "Bad Decisions" ξεκινάει πιο hard rock, πιασάρικο και νομίζω το αγαπημένο μου από το άλμπουμ! Προβλέπω να σπάει ταμεία σε πωλήσεις. Μάλλον πήρατε μια ιδέα για το νέο τους άλμπουμ… ε;Γκάζια και αυχενικό! Κάνω ζέσταμα και το ξαναβάζω να παίζει! Μαίρη Ζαρακοβίτη |
Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.