 | Data
Κυκλοφόρησε 2014
Format CD Είδος Ενημερώθηκε στις Πέμπτη, 16 Οκτωβρίου 2014 Είδος Hard Rock Αριθμός δίσκων 1 Edition date 2014 Εταιρία Napalm Records |
Review
1. Intro Who I Am
2. Swinging On The Run 3. Sonic Child 4. Holding On 5. Sad Song 6. Out Of The City 7.A Penny And A Dead Horse 8. Good Times 9. Rock Bottom Blues 10. Just Music 11. Not Fragile 12. Shine
Η ακρόαση αυτού του άλμπουμ ήταν πραγματικά ένα ταξίδι σε παράλληλους δρόμους της blues, της rock και της heavy rock μουσικής. Ειλικρινά δεν ξέρω πώς τα κατάφεραν οι Γερμανοί Zodiac και μου πήραν τα μυαλά! Τα είδη με τα όποια καταπιάνονται θέλουν αριστοτεχνικό ταλέντο για να τα περιπλέξεις και να φτιάξεις ένα αποτέλεσμα τόσο νέο αλλά και τόσο ρετρό ταυτόχρονα. Πρόκειται για το τρίτο τους άλμπουμ, με τίτλο "Sonic Child". Εκλεπτυσμένο, προσεγμένο και με μια δικιά του απόλυτη μορφή.
Το άλμπουμ ξεκινά με το "Intro Who I Am", όπου με «προφορικές» λέξεις περιγράφει τι είναι μουσική (It is the love of my life, my best friend and true companion). Στο βάθος ακούγονται πλήκτρα και μπάσο. Αυτή η εισαγωγή μου φάνηκε ιδιαίτερη, οι Zodiac ήθελαν πολύ απλά να μας πουν τι είναι για αυτούς η μουσική. Το "Swinging On The Run" είναι το πρώτο τραγούδι λοιπόν του άλμπουμ, δυνατό συναίσθημα, ζωγραφίζει εποχές ροκ, οι πινελιές είναι απλά μαγικές. Το σόλο λες και έχει δική του φωνή, πάθος, ένταση. Όσο για το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ, southern rock, mainsteam, ειλικρινά δεν ξέρω και τι άλλο ακόμα, αλλά το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό! Καθηγητές οι άτιμοι σε όλα! Ταλεντάρες απίστευτες και εγώ πλέον φανατική τους οπαδός! Το "Holding On", άγρια ροκιά με καταπέλτες, σίγουρα το πιο αγαπημένο μου, τo "Sad Song", όμορφη ακουστική μπαλάντα με blues/rock χρώμα. Το "A Penny And A Dead Horse", τρελή μπλουζιά με τόσο έντονο το ροκ στοιχείο! Το ψυχεδελικό και βίαιο συνάμα "Good Times" και η εξαίσια διασκευή "Not Fragile" των Bachman-Turner Overdrive, που υπάρχει προς το τέλος του δίσκου.
Βασικά όλο το άλμπουμ είναι τέλειο! Δεν ξεχωρίζεις εύκολα κάποια, πρέπει να τ' ακούσεις αρκετές φορές και να κολλήσει ο καθένας για τους δικούς του λόγους σε κάποιο.
Δεν έχω λόγια να περιγράψω τη μαγική φωνή του Nick van Delft. Καθορίζει με τη δύναμη της φωνής του την ένταση και το πάθος του το κλίμα των τραγουδιών. Για εσάς που εκτιμάτε το τέλειο, όπου και αν το βρείτε για εσάς που σας αρέσει το "μοντέρνο ρετρό" Rock, θα βρείτε σε αυτή τη δουλειά διαμάντια! Μαίρη Ζαρακοβίτη | |
Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.