 | Data
Κυκλοφόρησε 2016
Format CD Είδος Ενημερώθηκε στιςΠαρασκευή, 27 Μαΐου 2016 Είδος Thrash Metal Αριθμός δίσκων 1 Edition date 2016 Εταιρία Scarlet Records |
Review
1. What Lies Within
2. 33 Park Street 3. Neon Maniacs 4. With All That Is Left 5. Astral Matter 6. Fugue in D Minor 7. Just A Little Victory 8. Gates Of Ishtar 9. Crimes Against Reality 10. Fix Your Brain
Τρίτο άλμπουμ από τους αγαπημένους Ιταλούς Thrashάδες, μπόλικη βία και απίστευτη μελωδικότητα. Αν θεώρησα καινοτόμο και επιθετικό το προηγούμενο, αυτό έχει μια τρυφερή ευαισθησία κόντρα σε μια επιθετική διάθεση.
Για να καταλάβετε τι εννοώ αρκεί να ακούσετε το «With All That Is Left», τη μπαλαντάρα του άλμπουμ. Δεν είμαι λάτρης του Thrash αλλά με τούτο στα χέρια μου γίνομαι πορωμένος οπαδός.Ζημιάρικος ήχος, φωνητικά που σε ανατριχιάζουν και μια πληρότητα που δεν την περιμένεις. Τα παιδιά απέδειξαν για άλλη μια φορά πως βάζουν υψηλούς στόχους σε κάθε άλμπουμ και τους πετυχαίνουν. Τα θέματα πολύπλοκα όσο και κλασσικά. Παραδίδεσαι και απολαμβάνεις μια δουλειά που θα ζήλευαν πολλοί.
Τελικά το 2016 τείνει να ξεπεράσει τα άλμπουμ του 2015, υπάρχει τόση έμπνευση ολόγυρα και τόση αγάπη για αυτό το είδος που φαίνεται σε όλες τις δουλειές που έχω ακούσει μέχρι τώρα.
Μεράκι, αγάπη πώρωση και πείσμα, αυτό έχουν οι Game Over και θα φτάσουν κορυφή σύντομα. Μπράβο, γειτονάκια! Ας ξανακάνουμε το metal και τα παρακλάδια του βασιλιάδες! Άντε γιατί τα είδαμε τα χαΐρια μας με τις κουκλεντομουσικές! Όπως λένε και τα παιδιά, φτιάξτε τον εγκέφαλό σας «Fix Your Brain»! Μαίρη Ζαρακοβίτη | |
Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.