Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Συνέντευξη με τους Sarissa

 Επέστρεψαν μετά από κάμποσα χρόνια για να μας δώσουν ένα σπουδαίο άλμπουμ. Το “Nemesis” είναι μία μεγαλοπρεπής επικολυρική δουλειά και το φιλοξενήσαμε με ενθουσιασμό. Σκέφτηκα πως θα ήταν «απλά η επόμενη κίνηση» να καλέσουμε τους ίδιους τους Sarissa να μιλήσουν για το δίσκο τους και ο Γεώργιος Χατζησυμεωνίδης ανταποκρίθηκε, αναφερόμενος στο άλμπουμ, τα τραγούδια, την καρδιά και την ψυχή της μπάντας, το τι σημαίνει να είσαι Μέταλ και να γράφεις Μέταλ. Ακούστε ξανά μία το δίσκο και διαβάστε τις παρακάτω γραμμές που επιμελήθηκε η Μαίρη Ζαρακοβίτη. Πολλά πολλά ευχαριστώ στο Δημήτρη Κότση που συνέβαλλε ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή εδώ η συνέντευξη.

Κώστας Κούλης
 
sarissa628
 
Οι κριτικές για το άλμπουμ διθυραμβικές. Πως νοιώθετε που μετά από τόσα χρόνια «εμβολίζετε» το μέταλ κοινό; Ποιες οι προσδοκίες σας;
Ικανοποίηση που ο κόσμος αγκάλιασε το δίσκο και ικανοποίηση που αρέσει και στα Media. Nα μπορούμε να γράφουμε ωραια τραγούδια και να έχουμε την ευκαιρία να τα παρουσιάζουμε στον κόσμο. Αν μπορέσουμε και καταφέρουμε να κάνουμε και βήματα στο εξωτερικό θα ήταν μια ιδανική συνέχεια για εμάς και το “Nemesis”.
 
Ποιος έγραψε τη μουσική τους στίχους; Αυτά τα τραγούδια ήταν υλικό που είχατε ή είναι εντελώς καινούργια, έμπνευση των νεότερων χρόνων;
Και οι δυο μαζί. Δημήτρης Σελαλμαζίδης και Γεώργιος Χατζησυμεωνίδης. Γράψαμε στίχους και μουσική σε επτά από τα εννέα τραγούδια. Στα αλλά δυο, μαζί με εμάς – στη μουσική μόνο – είναι και οι Ορέστης Ναλμπάντης και David Mano στα “No Man’s land” και “Ιnto The Night” αντίστοιχα.
 
Ποιος φιλοτέχνησε (και ποιος είχε την ιδέα για) το εξώφυλλο;
Το ίδιο ισχύει για το εξώφυλλο. Η ιδέα ήταν και των δυο μας. Το δημιούργησε ο Κώστας Τσιάκος.
 
sarissa629
 
Πόσο ουτοπικό ή όχι είναι να δημιουργεί κανείς μουσική τις μέρες που περνάμε;
Όταν υπάρχει μέσα σου η ανάγκη  για να πεις ορισμένα πράγματα και να μιλήσεις για καταστάσεις που σε απασχολούν, είναι τόσο πραγματικό όσο ακούγεται. Δεν αισθάνομαι ότι είναι ουτοπία, εφόσον το ακούει ο κόσμος και πολύ περισσότερο αφού του αρέσει, νομίζω ότι ένας στόχος επετεύχθη.
 
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτές τις εποχές για μια μπάντα να κερδίσει τη προσοχή του κόσμου; Τι χρειάζεται κανείς για να φτάσει ψηλά;
Δεν ξέρω τι χρειάζεται για να πάει κανείς ψηλά αφού ακόμη στην προσπάθεια είμαστε… Ξέρω όμως τι χρειάζεται όταν είσαι χαμηλά… υπομονή, δύναμη, πίστη στον εαυτό σου και πολλές μπύρες.
 
Τελικά τι χρειάζεται κάποιος για να είναι metal; Και το metal τι είναι για εσάς;
Να είσαι ο εαυτός σου πάνω από όλα.  
 
Δεν θα ρωτήσω τις επιρροές σας, θεωρώ ότι εσείς είστε μια από τις επιρροές για πολλές μπάντες που έγιναν αργότερα. Θα ήθελα όμως να μάθω ποιες μπάντες θα λέγατε πως είναι πρότυπα προς μίμηση και γιατί.
Όλες οι μπάντες οι οποίες σε εκφράζουν και σημαίνουν κάτι για σένα θα έλεγα ότι είναι πρότυπα.
 
Ξεκινήσατε ήδη εμφανίσεις. Θέλω να μου πείτε τις εντυπώσεις σας. Πώς ανταποκρίνεται το κοινό ακούγοντας το “Nemesis”;
Ξέρουν τα λόγια και τραγουδούν τα τραγούδια σε όλα τα Live που κάναμε. Μας δίνει μεγάλη χαρά και κουράγιο για τη συνέχεια.
 
Ετοιμάζετε Live για το καλοκαίρι;
Κάτι υπάρχει αλλά είναι αρκετά νωρίς να μιλήσουμε γι αυτό. Εν καιρώ ίσως είμαστε σε θέση να πούμε περισσότερα
 
Μαίρη Ζαρακοβίτη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr