Οι Rotting Christ είναι μια από τις μπάντες που έχουν κατακτήσει την υφήλιο. Η πορεία αυτών των παιδιών μας κάνει εθνικά υπερήφανους. Είναι προσγειωμένοι, είναι προσηλωμένοι και αγαπούν αυτό που κάνουν. Με το Σάκη έχουμε μιλήσει αρκετές φορές και κάθε φορά μας συναρπάζει με την απλότητα και την αμεσότητά του. Είναι από τους ανθρώπους, των οποίων κρατάς βαθιά μέσα σου κάθε κουβέντα ή ιστορία. Σαν φυλακτό. Επικοινωνήσαμε με έναν άνθρωπο που όλοι μας θεωρούμε ότι στέκεται στο απόλυτο πρώτο σκαλί του βάθρου, σε ό,τι έχει να κάνει με αγάπη στο Μέταλ, επιτυχία σε δισκογραφία και συναυλίες, συνέχεια και συνέπεια. Και συνεννοηθήκαμε με τη μεγαλύτερη άνεση του κόσμου. Ο Σάκης είναι πρεσβευτής πολιτισμού για τη χώρα μας, είναι ο άνθρωπος στον οποίο – και στο συγκρότημά του φυσικά – καταλήγουν όλες οι κουβέντες για Μέταλ στην Ελλάδα και όνειρα εκτός Ελλάδας. Ευχαριστούμε θερμά τη Season Of Mist για τη βοήθεια, όπως ευχαριστούμε θερμά και το Remedy Live Stage, αμφότερους αρωγούς στην υλοποίηση αυτής της συνέντευξης.
Σάκη, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου! Ελπίζουμε τα πράγματα να ομαλοποιηθούν γρήγορα.
Για όλους μας ελπίζω. Είναι σαν να μας έβγαλαν ξαφνικά από την πρίζα. Δεν είναι μόνο το οικονομικό, είναι και ο τρόπος ζωής μας. Σήμερα σκεφτόμουν ότι συνήθως 150 μέρες το χρόνο ήμουν εκτός Ελλάδος. Ξαφνικά έχω μείνει εδώ. Αγαπάω τον τόπο μου, αλλά μου λείπει η αδρεναλίνη, μου λείπουν τα αεροδρόμια, οι περιπέτειες, τα νεύρα, η τριβή με τον κόσμο.
Όσον αφορά το δημιουργικό;
Έγραψα πολύ στην καραντίνα. Τα ακούω τώρα και δεν είμαι ενθουσιασμένος. (γελάει) Προφανώς όταν τα έγραφα ήμουν επηρεασμένος από την όλη κατάσταση. Η δημιουργία θέλει ήρεμες καταστάσεις. Πόσο ήρεμος όμως μπορείς να είσαι με όλα όσα περνάμε και να έχεις να αντιμετωπίσεις και το βιοποριστικό κομμάτι;
Ο διάδοχος του “The Heretics” πότε σκοπεύετε να βγει;
Συνήθως κυκλοφορούμε άλμπουμ κάθε τρία χρόνια. Μέσα στο 2021 κάτι θα έχουμε έτοιμο, δεν ξέρω αν θα είναι ολόκληρο άλμπουμ. Ξέρω πολλές μπάντες που έχουν έτοιμα προς κυκλοφορία άλμπουμ, αλλά λόγω της κατάστασης δεν τολμούν να τα κυκλοφορήσουν. Δεν μπορούν να τα στηρίξουν ζωντανά. Βγάζεις ένα δίσκο, δεν πρέπει να τον προμοτάρεις ζωντανά; Να κάνεις περιοδείες; Να πουλήσεις merch; Έτσι όπως είναι η κατάσταση, πώς θα γίνει αυτό; Ελπίζουμε, όπως όλη η ανθρωπότητα, το 2021 να έχουμε τα υποτυπώδη και δειλά δειλά να ξεκινήσει και η συναυλιακή περίοδος. Από τη δεκαετία του ’80 είμαι με μια κιθάρα στον ώμο, ένας «συνεχής» ταξιδιώτης. Φυσικά, με την καραντίνα απόλαυσα χρόνο με την οικογένεια μου, έκανα κάποια πράγματα που πριν δεν είχα το χρόνο να κάνω, αλλά μου λείπουν τα ταξίδια, οι συναυλίες, οι γνωριμίες με νέους ανθρώπους, η επαφή. 
Πώς σου φάνηκε η κατάσταση που εξελίχθηκε στα μέσα δικτύωσης; Μπάντες ή καλλιτέχνες να κάνουν διάφορα μόνο και μόνο για ένα Like;
Στεναχωρήθηκα, είναι η αλήθεια. Σε καταστάσεις δυσκολίας ή πανικού ο κόσμος δεν αντιδρά το ίδιο. Μουσική δεν παίζεις μόνο για να βγάλεις λεφτά, παίζεις για να επικοινωνήσεις με τον κόσμο. Στις δύσκολες καταστάσεις θα πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη. Ο κόσμος με έχει στηρίξει πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ευχαριστώ, θέλω κι άλλο; Δηλαδή άμα έβλεπα π.χ. τους Maiden να κάνουν έρανο ή να πουν «Πληρώστε να μας δείτε διαδικτυακά», θα έλεγα πως δεν είναι μεγάλη μπάντα. Ο μεγάλος καλλιτέχνης ξέρει και στηρίζει τον κόσμο που τον έχει – με τη σειρά του – στηρίξει. Αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι πολύς κόσμος δεν έχει δουλειά.
Για τα live stream επί πληρωμή τι έχεις να πεις;
Είναι μια κρίση πανικού. Σημεία των καιρών. Εμείς κάναμε δύο streaming free.
Θα σου πήγαινε η καρδιά να το χρεώσεις;
Όχι. Είχαμε κάποια έξοδα, αλλά έτσι ανεβάζεις τη δημοτικότητά σου, κρατάς «ζεστούς» τους οπαδούς σου, δίνεις κάτι στον κόσμο που σε έχει στηρίξει τόσα χρόνια. Βέβαια, ίσως να μην μπορέσουμε ποτέ να απολαύσουμε ξανά φεστιβάλ σαν το Wacken... Μπορεί να είμαστε οι τελευταίοι αυτής της γενιάς, που είδαμε ζωντανά τόσο μεγάλα live. Δεν είμαι ειδικός, φαντάζομαι ότι υπάρχει ανάγκη για να το κάνουν αυτό κάποιοι άνθρωποι. Πάνω από όλα θα πρέπει να υπάρχει ανθρωπιά και ευσυνειδησία. 
Είπες ότι έγραψες πολύ στην καραντίνα, αλλά δεν είσαι ικανοποιημένος. Πώς σκέφτεσαι να το διαχειριστείς;
Αυτό σκεφτόμουν ερχόμενος εδώ, στο Remedy. Θεωρώ τη δημιουργία μια απόδραση από τις καταστάσεις που ζούμε. Την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσω από την αρχή να δημιουργώ νέα τραγούδια. Αλήθεια, υπάρχει πια κόσμος να υποστηρίξει μια νέα δουλειά; Βλέπω να βγαίνουν άλμπουμ και ο κόσμος τα ξεχνά σε μια βδομάδα. Στην αρχή της καραντίνας τα στατιστικά για τις digital πλατφόρμες είχαν πολύ ανεβασμένα νούμερα, τώρα πάλι έχουν πέσει. Δεν ξέρω τι συμβαίνει, έχει να κάνει με την αρνητικότητα του κόσμου; Είναι βέβαια και καλοκαίρι, υπάρχουν άλλες προτεραιότητες.
Συνθέτετε τραγούδια σε πάρα πολλές γλώσσες. Πώς ξεκίνησε αυτό;
Μου αρέσει να ταξιδεύω, να βιώνω τις άλλες κουλτούρες. Με το να γράφεις σε μια γλώσσα που δεν είναι δική σου, είσαι πέντε βήματα πίσω από κάποιον που είναι Άγγλος, για παράδειγμα. Δεν μπορείς να εκφραστείς το ίδιο μ’ εκείνον. Οπότε σκέφτηκα ότι το metal είναι ένα παγκόσμιο είδος και μπορεί αν ακουστεί σε πολλές γλώσσες.
Πέρα από το πολυγλωσσικό, υπάρχουν και πολύ χαρακτηριστικές συνεργασίες στην πορεία σας. Όπως με την Diamanda Galas. Πώς προέκυψε αυτό;
Είμαι άνθρωπος που σκέφτομαι συνεχώς, διαβάζω και έχω ιδέες. Κάπως έτσι προέκυψε και η ιδέα με τη Diamanda.
Συνθέτεις πάντα μόνος;
Πάντα. Θέλω πλήρη ησυχία και τίποτα να μου αποσπά την προσοχή. Σου έρχεται μια ιδέα και πρέπει να την αποτυπώσεις σε όλα τα όργανα. 
Έχεις σκεφτεί ποτέ τι έργο έχετε προσφέρει στο metal μέσω της μουσικής σας;
Όχι, δεν σκέφτομαι ποτέ έτσι. Η αποδοχή του κόσμου μου δίνει το έναυσμα να συνεχίσω. Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι κάνουμε κάτι πολύ σημαντικό. Εγώ τυχαίνει να γράφω μουσική.
Αφιερώνεις απίστευτο χρόνο στη δημιουργία και πολύ χρόνο στη διοργάνωση των περιοδειών. Τι σε ινγκριγκάρει περισσότερο, η σύνθεση, η ηχογράφηση ή το Live;
Υποφέρω στην ηχογράφηση! (γέλια) Το Live είναι ό,τι καλύτερο και με διαφορά, αν αφήσεις πίσω την παράνοια που δημιουργείται πριν… Ταξίδι, αεροδρόμια κτλ. Η μεγαλύτερη εκροή αδρεναλίνης είναι όταν βρίσκεσαι στη σκηνή. Δεν χρειάζεσαι υποκατάστατα για να αντέξεις. Η ίδια η αδρεναλίνη σε οδηγεί.
Υπάρχει κάποιος στόχος που δεν έχει επιτευχθεί ακόμα;
Όσο ζεις έχεις στόχους. Δεν είμαι ανταγωνιστικός. Από τότε που ξεκινήσαμε, έχουμε κάνει περίπου δύο χιλιάδες ζωντανές εμφανίσεις, περίπου είκοσι περιοδείες… Καταλαβαίνεις ότι κάποιοι στόχοι έχουν επιτευχθεί. Αλλά δεν σταματώ εκεί. Θα συνεχίζω να παίζω μέχρι να πεθάνω στη σκηνή. Με ενδιαφέρει να συνεχίσω να γράφω μουσική, να επικοινωνώ μέσω αυτής.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή μπάντα που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί τους τη σκηνή;
Συμβαίνουν αυτά, κυρίως στα φεστιβάλ. Με το Fernando Ribeiro είμαστε φίλοι από πολύ παλιά και έχουμε εμφανιστεί μαζί στη σκηνή, καθώς και με αρκετούς άλλους. 
Έχετε εμφανιστεί στο Wacken, σε φεστιβάλ όπως το 70.000 tons of metal την πρώτη χρονιά. Θα το ξανάκανες;
Είναι από τις καλύτερες εμπειρίες τα φεστιβάλ σε κρουαζιερόπλοια. Βρίσκεσαι με τρεις χιλιάδες άτομα που είναι στην ίδια φάση με σένα.
Με τους οπαδούς τι σχέση έχεις; Τους συναντάς, μιλάτε; Γίνονται meet and greet;
Θεωρώ και τον εαυτό μου οπαδό. Δεν κάνω meet and greet επί πληρωμή. Μου αρέσει η επαφή με το κόσμο. Θεωρώ ότι είμαστε μια οικογένεια. Νοιώθω πολύ τυχερός που έχω γνωρίσει τόσο πολύ κόσμο από όλο τον πλανήτη.
Πώς είναι η αίσθηση του να παίζεις με τον αδερφό σου το Θέμη;
Νοιώθω πιο δυνατός που έχω τον αδερφό μου στη μπάντα, είναι η δικλίδα ασφαλείας μου. Το να τον νοιώθω πίσω μου στα ντραμς, με κάνει να νοιώθω ασφάλεια.
Είσαστε στη Season Of Mist από το 2007, αν δεν κάνω λάθος, μια από τις πολύ μεγάλες εταιρείες στο χώρο. Πώς σας συμπεριφέρονται;
Είμαστε μια χαρά. Μπορώ και επικοινωνώ μαζί τους, είμαι αυτόνομος, όχι ανεξάρτητος. Βγάζω δίσκο όποτε νοιώσω ότι πρέπει και όχι βάσει του μάρκετινγκ της εταιρείας.
Θα υπηρετούσες κάποιο άλλο είδος, ακόμα και πέρα από τον ακραίο ήχο;
Όχι. Και δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι πολύ ακραίο, γιατί δεν είμαι πια εικοσιπεντάρης. Ίσως να μπορώ να υπηρετήσω κάτι πιο ατμοσφαιρικό ή κάτι πιο δυνατό. Κάτι πιο ώριμο.
Οι διασκευές πώς προκύπτουν;
Η μουσική είναι όλη η ζωή μου. Κάποιες στιγμές μου έρχονται ιδέες. Να κάνω κάποιο τραγούδι λίγο πιο ακραίο, γιατί μου αρέσει και θέλω να πειραματιστώ.
Η μουσική είναι και η κινητήριά σου δύναμη;
Ναι! Είναι η τρέλα, η αρρώστια μου, το ρίσκο που βάζω στη ζωή μου από μικρό παιδί. Όταν τη δεκαετία του ογδόντα όλοι έβρισκαν «μια δουλειά», εγώ αγόρασα μια κιθάρα και έκανα περιοδεία στα Βαλκάνια. Να μην ξέρουν οι δικοί μου που βρίσκομαι, μιλάμε για καταστάσεις προ διαδικτύου και κινητών. Το όνειρό μας το κάναμε πραγματικότητα στο δρόμο, το χτίσαμε πάνω στη σκηνή.
Κώστας Κούλης, Μαίρη Ζαρακοβίτη
Φωτό: Αλεξάνδρα Αλεξίου
Όσον αφορά το δημιουργικό;
Έγραψα πολύ στην καραντίνα. Τα ακούω τώρα και δεν είμαι ενθουσιασμένος. (γελάει) Προφανώς όταν τα έγραφα ήμουν επηρεασμένος από την όλη κατάσταση. Η δημιουργία θέλει ήρεμες καταστάσεις. Πόσο ήρεμος όμως μπορείς να είσαι με όλα όσα περνάμε και να έχεις να αντιμετωπίσεις και το βιοποριστικό κομμάτι;
Ο διάδοχος του “The Heretics” πότε σκοπεύετε να βγει;
Συνήθως κυκλοφορούμε άλμπουμ κάθε τρία χρόνια. Μέσα στο 2021 κάτι θα έχουμε έτοιμο, δεν ξέρω αν θα είναι ολόκληρο άλμπουμ. Ξέρω πολλές μπάντες που έχουν έτοιμα προς κυκλοφορία άλμπουμ, αλλά λόγω της κατάστασης δεν τολμούν να τα κυκλοφορήσουν. Δεν μπορούν να τα στηρίξουν ζωντανά. Βγάζεις ένα δίσκο, δεν πρέπει να τον προμοτάρεις ζωντανά; Να κάνεις περιοδείες; Να πουλήσεις merch; Έτσι όπως είναι η κατάσταση, πώς θα γίνει αυτό; Ελπίζουμε, όπως όλη η ανθρωπότητα, το 2021 να έχουμε τα υποτυπώδη και δειλά δειλά να ξεκινήσει και η συναυλιακή περίοδος. Από τη δεκαετία του ’80 είμαι με μια κιθάρα στον ώμο, ένας «συνεχής» ταξιδιώτης. Φυσικά, με την καραντίνα απόλαυσα χρόνο με την οικογένεια μου, έκανα κάποια πράγματα που πριν δεν είχα το χρόνο να κάνω, αλλά μου λείπουν τα ταξίδια, οι συναυλίες, οι γνωριμίες με νέους ανθρώπους, η επαφή.
Πώς σου φάνηκε η κατάσταση που εξελίχθηκε στα μέσα δικτύωσης; Μπάντες ή καλλιτέχνες να κάνουν διάφορα μόνο και μόνο για ένα Like;
Στεναχωρήθηκα, είναι η αλήθεια. Σε καταστάσεις δυσκολίας ή πανικού ο κόσμος δεν αντιδρά το ίδιο. Μουσική δεν παίζεις μόνο για να βγάλεις λεφτά, παίζεις για να επικοινωνήσεις με τον κόσμο. Στις δύσκολες καταστάσεις θα πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη. Ο κόσμος με έχει στηρίξει πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ευχαριστώ, θέλω κι άλλο; Δηλαδή άμα έβλεπα π.χ. τους Maiden να κάνουν έρανο ή να πουν «Πληρώστε να μας δείτε διαδικτυακά», θα έλεγα πως δεν είναι μεγάλη μπάντα. Ο μεγάλος καλλιτέχνης ξέρει και στηρίζει τον κόσμο που τον έχει – με τη σειρά του – στηρίξει. Αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι πολύς κόσμος δεν έχει δουλειά.
Για τα live stream επί πληρωμή τι έχεις να πεις;
Είναι μια κρίση πανικού. Σημεία των καιρών. Εμείς κάναμε δύο streaming free.
Θα σου πήγαινε η καρδιά να το χρεώσεις;
Όχι. Είχαμε κάποια έξοδα, αλλά έτσι ανεβάζεις τη δημοτικότητά σου, κρατάς «ζεστούς» τους οπαδούς σου, δίνεις κάτι στον κόσμο που σε έχει στηρίξει τόσα χρόνια. Βέβαια, ίσως να μην μπορέσουμε ποτέ να απολαύσουμε ξανά φεστιβάλ σαν το Wacken... Μπορεί να είμαστε οι τελευταίοι αυτής της γενιάς, που είδαμε ζωντανά τόσο μεγάλα live. Δεν είμαι ειδικός, φαντάζομαι ότι υπάρχει ανάγκη για να το κάνουν αυτό κάποιοι άνθρωποι. Πάνω από όλα θα πρέπει να υπάρχει ανθρωπιά και ευσυνειδησία.
Είπες ότι έγραψες πολύ στην καραντίνα, αλλά δεν είσαι ικανοποιημένος. Πώς σκέφτεσαι να το διαχειριστείς;
Αυτό σκεφτόμουν ερχόμενος εδώ, στο Remedy. Θεωρώ τη δημιουργία μια απόδραση από τις καταστάσεις που ζούμε. Την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσω από την αρχή να δημιουργώ νέα τραγούδια. Αλήθεια, υπάρχει πια κόσμος να υποστηρίξει μια νέα δουλειά; Βλέπω να βγαίνουν άλμπουμ και ο κόσμος τα ξεχνά σε μια βδομάδα. Στην αρχή της καραντίνας τα στατιστικά για τις digital πλατφόρμες είχαν πολύ ανεβασμένα νούμερα, τώρα πάλι έχουν πέσει. Δεν ξέρω τι συμβαίνει, έχει να κάνει με την αρνητικότητα του κόσμου; Είναι βέβαια και καλοκαίρι, υπάρχουν άλλες προτεραιότητες.
Συνθέτετε τραγούδια σε πάρα πολλές γλώσσες. Πώς ξεκίνησε αυτό;
Μου αρέσει να ταξιδεύω, να βιώνω τις άλλες κουλτούρες. Με το να γράφεις σε μια γλώσσα που δεν είναι δική σου, είσαι πέντε βήματα πίσω από κάποιον που είναι Άγγλος, για παράδειγμα. Δεν μπορείς να εκφραστείς το ίδιο μ’ εκείνον. Οπότε σκέφτηκα ότι το metal είναι ένα παγκόσμιο είδος και μπορεί αν ακουστεί σε πολλές γλώσσες.
Πέρα από το πολυγλωσσικό, υπάρχουν και πολύ χαρακτηριστικές συνεργασίες στην πορεία σας. Όπως με την Diamanda Galas. Πώς προέκυψε αυτό;
Είμαι άνθρωπος που σκέφτομαι συνεχώς, διαβάζω και έχω ιδέες. Κάπως έτσι προέκυψε και η ιδέα με τη Diamanda.
Συνθέτεις πάντα μόνος;
Πάντα. Θέλω πλήρη ησυχία και τίποτα να μου αποσπά την προσοχή. Σου έρχεται μια ιδέα και πρέπει να την αποτυπώσεις σε όλα τα όργανα.
Έχεις σκεφτεί ποτέ τι έργο έχετε προσφέρει στο metal μέσω της μουσικής σας;
Όχι, δεν σκέφτομαι ποτέ έτσι. Η αποδοχή του κόσμου μου δίνει το έναυσμα να συνεχίσω. Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι κάνουμε κάτι πολύ σημαντικό. Εγώ τυχαίνει να γράφω μουσική.
Αφιερώνεις απίστευτο χρόνο στη δημιουργία και πολύ χρόνο στη διοργάνωση των περιοδειών. Τι σε ινγκριγκάρει περισσότερο, η σύνθεση, η ηχογράφηση ή το Live;
Υποφέρω στην ηχογράφηση! (γέλια) Το Live είναι ό,τι καλύτερο και με διαφορά, αν αφήσεις πίσω την παράνοια που δημιουργείται πριν… Ταξίδι, αεροδρόμια κτλ. Η μεγαλύτερη εκροή αδρεναλίνης είναι όταν βρίσκεσαι στη σκηνή. Δεν χρειάζεσαι υποκατάστατα για να αντέξεις. Η ίδια η αδρεναλίνη σε οδηγεί.
Υπάρχει κάποιος στόχος που δεν έχει επιτευχθεί ακόμα;
Όσο ζεις έχεις στόχους. Δεν είμαι ανταγωνιστικός. Από τότε που ξεκινήσαμε, έχουμε κάνει περίπου δύο χιλιάδες ζωντανές εμφανίσεις, περίπου είκοσι περιοδείες… Καταλαβαίνεις ότι κάποιοι στόχοι έχουν επιτευχθεί. Αλλά δεν σταματώ εκεί. Θα συνεχίζω να παίζω μέχρι να πεθάνω στη σκηνή. Με ενδιαφέρει να συνεχίσω να γράφω μουσική, να επικοινωνώ μέσω αυτής.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή μπάντα που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί τους τη σκηνή;
Συμβαίνουν αυτά, κυρίως στα φεστιβάλ. Με το Fernando Ribeiro είμαστε φίλοι από πολύ παλιά και έχουμε εμφανιστεί μαζί στη σκηνή, καθώς και με αρκετούς άλλους.
Έχετε εμφανιστεί στο Wacken, σε φεστιβάλ όπως το 70.000 tons of metal την πρώτη χρονιά. Θα το ξανάκανες;
Είναι από τις καλύτερες εμπειρίες τα φεστιβάλ σε κρουαζιερόπλοια. Βρίσκεσαι με τρεις χιλιάδες άτομα που είναι στην ίδια φάση με σένα.
Με τους οπαδούς τι σχέση έχεις; Τους συναντάς, μιλάτε; Γίνονται meet and greet;
Θεωρώ και τον εαυτό μου οπαδό. Δεν κάνω meet and greet επί πληρωμή. Μου αρέσει η επαφή με το κόσμο. Θεωρώ ότι είμαστε μια οικογένεια. Νοιώθω πολύ τυχερός που έχω γνωρίσει τόσο πολύ κόσμο από όλο τον πλανήτη.
Πώς είναι η αίσθηση του να παίζεις με τον αδερφό σου το Θέμη;
Νοιώθω πιο δυνατός που έχω τον αδερφό μου στη μπάντα, είναι η δικλίδα ασφαλείας μου. Το να τον νοιώθω πίσω μου στα ντραμς, με κάνει να νοιώθω ασφάλεια.
Είσαστε στη Season Of Mist από το 2007, αν δεν κάνω λάθος, μια από τις πολύ μεγάλες εταιρείες στο χώρο. Πώς σας συμπεριφέρονται;
Είμαστε μια χαρά. Μπορώ και επικοινωνώ μαζί τους, είμαι αυτόνομος, όχι ανεξάρτητος. Βγάζω δίσκο όποτε νοιώσω ότι πρέπει και όχι βάσει του μάρκετινγκ της εταιρείας.
Θα υπηρετούσες κάποιο άλλο είδος, ακόμα και πέρα από τον ακραίο ήχο;
Όχι. Και δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι πολύ ακραίο, γιατί δεν είμαι πια εικοσιπεντάρης. Ίσως να μπορώ να υπηρετήσω κάτι πιο ατμοσφαιρικό ή κάτι πιο δυνατό. Κάτι πιο ώριμο.
Οι διασκευές πώς προκύπτουν;
Η μουσική είναι όλη η ζωή μου. Κάποιες στιγμές μου έρχονται ιδέες. Να κάνω κάποιο τραγούδι λίγο πιο ακραίο, γιατί μου αρέσει και θέλω να πειραματιστώ.
Η μουσική είναι και η κινητήριά σου δύναμη;
Ναι! Είναι η τρέλα, η αρρώστια μου, το ρίσκο που βάζω στη ζωή μου από μικρό παιδί. Όταν τη δεκαετία του ογδόντα όλοι έβρισκαν «μια δουλειά», εγώ αγόρασα μια κιθάρα και έκανα περιοδεία στα Βαλκάνια. Να μην ξέρουν οι δικοί μου που βρίσκομαι, μιλάμε για καταστάσεις προ διαδικτύου και κινητών. Το όνειρό μας το κάναμε πραγματικότητα στο δρόμο, το χτίσαμε πάνω στη σκηνή.
Κώστας Κούλης, Μαίρη Ζαρακοβίτη
Φωτό: Αλεξάνδρα Αλεξίου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου