Evergrey
Album: Escape Of The Phoenix
Είδος: Progressive
Metal
Εταιρεία: AFM
TRACKLIST
1. Forever Outsider
2.Where August Mourn
3. Stories
4. Dandelion Cipher
5. The Beholder (featuring James LaBrie)
6. In Absence Of Sun
7. Eternal Nocturnal
8. Escape Of The Phoenix
9. You From You
10. Leaden Saint
11. Run
Τους Evergrey τους «γνώρισα» ένα βράδυ του 2003, ψαχουλεύοντας στο διαδίκτυο να ακούσω μουσική. Το “I’m Sorry” και το “As I Lie Here Bleeding” με είχαν ταρακουνήσει. Ακολούθησε ψάξιμο στα της μπάντας, όπως είναι αναμενόμενο από τον φαν που σέβεται τον εαυτό του και την επόμενη χρονιά, με τη κυκλοφορία του “The Inner Circle”, ήμουν πια «δεμένη» στα δίχτυα τους. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν βγάλει πραγματικά διαμάντια.
Όταν λοιπόν ήρθε η ενημέρωση για το νέο άλμπουμ ήμουν ενθουσιασμένη. Αύτη η μπάντα είναι για μένα σταθερή αξία. Θες η φωνάρα του Tom Englund, θες το ύφος της μουσικής; Οι στίχοι; Όλα κάθε φορά συμβάλουν σε ένα μοναδικό μουσικό ταξίδι. Μόνο να θυμηθείτε την τριλογία “Hymns For The Broken”, «The Storm Within» και “The Atlantic», φτάνει.
Το άλμπουμ “Escape Of The Phoenix” έχει τη δική του μοναδική μαγεία. Η δισκογραφική τους μαζί με το promo έστειλε και τους στίχους των τραγουδιών και την ευχαριστώ πολύ για αυτό. Τα άλμπουμ δεν είναι μόνο μουσική, είναι και στίχοι. Είναι μελοποιημένη ποίηση. Οι στίχοι βοηθούν να εμβαθύνουμε στα νοήματα και να κατανοήσουμε περισσότερο αυτό που ακούμε. Καλό θα ήταν να το έστελναν όλες οι μπάντες. Just saying…
Το ταξίδι ξεκινά με το “Forever Outsider”, ένα τραγούδι με πολύ δυναμισμό και μελωδία, το γνωστό ξύλο-χάδι. Η φωνή του Tom αξεπέραστη, νομίζω ότι θα την αναγνώριζα παντού αυτή τη φωνή, από μια νότα και μόνο. Τόσο οικεία και αγαπημένη στα αυτιά μου. Το “Where August Mourns” είναι σαφώς μέσα στο κλίμα των κορωνοημερών, των ανθρώπων που βλέπουν τα όνειρα και τις θυσίες τους να καταπατιούνται στο όνομα ενός αόρατου εχθρού. Το πρώτο αγαπημένο από το άλμπουμ έρχεται με το “Stories” , μελωδικό, γεμάτο εσωτερική δύναμη και ένα φευγάτο σολάρισμα, που σε κάνει να ανοίγεις φτερά να πετάξεις. Περνάμε σε αγριάδα και ελαφρά ηλεκτρονική μουσική να αχνοφαίνεται με το “Dandelion Cipher”. Είναι πιο στιβαρό από τα υπόλοιπα, ενώ τα σόλο δίνουν μια αίσθηση κλασσικού μοτίβου.
Στο “The Beholder” ο Tom δεν είναι μόνος του στα φωνητικά, έχει παρέα τον James LaBrie. Τι ωραίο δέσιμο έχουν αυτοί οι δύο! Ο ένας ενδυναμώνει τον άλλο και η μουσική έχει μια σκοτεινή μελωδικότητα που αναδεικνύει την ένταση που λαμβάνεις από τις φωνές και τους στίχους.
Με νότες από πιάνο ξεκινά το επόμενο υπέροχο ταξίδι που ακούει στο όνομα “In Absence Of Sun”. Αυτή η μπαλάντα σε δένει στον δικό της ιστό. Αν μπορείς να πεις ότι κάποιο τραγούδι έχει την απόλυτη μουσική σφραγίδα των Evergrey, αυτό είναι το “Eternal Nocturnal”, το οποίο ερωτεύτηκα παράφορα έχω να σας πω και ανυπομονώ να το ακούσω ζωντανά και να κοπανηθώ χωρίς αύριο. Το σόλο θα σας τριβελίζει το μυαλό. Νομίζω ότι έχω μάθει απέξω κάθε νότα και τη μουρμουράω. Επόμενο διαμαντάκι το ομώνυμο του άλμπουμ, “Escape Of The Phoenix”, με τα drums να έχουν σεληνιαστεί. Άγριες γραμμές, γεμάτες βάθος, με τα πλήκτρα να δίνουν την αίσθηση του απόκοσμου και κάνουν το τραγούδι πολυδιάστατο.
Αισθαντικό και πολύ δυνατό σε νοήματα το “You From You”. Δεν μπορεί κανείς να μας σώσει από τον ίδιο μας τον εαυτό. Μόνο εμείς πρέπει να έχουμε τη δύναμη να το κάνουμε. Με το “Leaden Saint” ερχόμαστε πάλι προς τις prog γραμμές που απαρτίζουν το ύφος της μπάντας. Το άλμπουμ τελειώνει με το “Run”, ένα τραγούδι γεμάτο ζωντάνια που αντισταθμίζεται από μελαγχολικές εντάσεις, ενώ οι στίχοι προσπαθούν να εξηγήσουν γιατί η φυγή από τα πράγματα και τις καταστάσεις και τον πόνο δεν είναι το ζητούμενο. Αντιμετώπιση χρειάζεται και κάποιον να σε βάλει στη σωστή πορεία, όταν ξεχύνεσαι τρέχοντας να αποφύγεις όλα όσα ίσως σε πληγώσουν. Έτσι δεν ζεις, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Το “Escape Of The Phoenix” ΕΙΝΑΙ ένα από τα καλύτερα του άλμπουμ, γεμάτο έμπνευση, δύναμη σε στίχο και μουσική. Η καραντίνα δεν τους πτόησε, ίσως να τους ενέπνευσε κιόλας. Είναι ήδη στα δέκα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς και τώρα σας αφήνω γιατί εκείνο το “Eternal Nocturnal” πρέπει να το ακούσω άλλες δέκα με δεκαπέντε φορές.
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου