Επιστροφή στην «κανονικότητα», επιστροφή στη μουσική. Μια και ο πολιτισμός σιγά-σιγά ξεκλειδώνεται, τα συγκροτήματα ξαναγυρνούν στα γνώριμα μέρη τους, στις σκηνές της χώρας μας. Οι Nightstalker, από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες μπάντες στο ιδίωμα, ένας Ροκ οδοστρωτήρας που εδώ και είκοσι επτά χρόνια δισκογραφεί σταθερά, μία μπάντα που είναι εκατό τα εκατό Live και της αρέσει να το αποδεικνύει κάθε φορά που βρίσκεται εκεί πάνω, κοιτώντας στα μάτια όλους εμάς από κάτω. Ο Αργύρης, η καρδιά και η ψυχή των Nightstalker, μιλά για την πανδημία, την επιστροφή και το μέλλον, τις επανακυκλοφορίες και την ελπίδα για την επόμενη μέρα. Ευχαριστούμε θερμά τη Χριστιάννα Φινέ, η οποία φρόντισε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη.
Πώς πέρασε ο καιρός του lockdown για εσάς; Πώς ήταν η ζωή χωρίς συναυλίες; Πόσο άσχημο ήταν που μπήκε τόσο μεγάλο λουκέτο στον πολιτισμό;
Σίγουρα όταν είσαι κλεισμένος αναγκαστικά για ένα χρόνο μέσα στο σπίτι, δεν είναι και ό,τι πιο ευχάριστο. Προσπαθούσαμε να κάνουμε πράγματα για να περνάει ο καιρός όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Βέβαια, σίγουρα μας έλειψαν οι συναυλίες, τα tour, οι φίλοι μας εκεί έξω. Ο άνθρωπος το μόνο που έχει να αναδείξει είναι ο πολιτισμός του. Από τη στιγμή που μπαίνει λουκέτο στον πολιτισμό, μπαίνει λουκέτο και στην ανθρωπότητα.
Τι σας έχει λείψει περισσότερο όλο αυτό το διάστημα του εγκλεισμού;
Τα live και ό,τι έχει να κάνει με αυτά. Γιατί μη ξεχνάς ότι είμαστε μια live rock ‘n’ roll μπάντα.
Κάνατε μια online εμφάνιση στις 10 Γενάρη στο Gagarin. Από πλευρά απόδοσης, θέλω να ομολογήσω ότι ήταν μια από τις λίγες άρτιες συναυλίες τέτοιου «είδους», που παρακολούθησα. Πώς τα καταφέρατε; Πώς νοιώσατε; Ήταν το ίδιο μαγικά χωρίς τους φαν σας;
Εκτός που είχαμε καύλα να παίξουμε πάλι μαζί, γιατί μην ξεχνάς, δεν μπορούσαμε να κάνουμε ούτε πρόβες και είχαμε να βρεθούμε πολύ καιρό μεταξύ μας, είχαμε και ένα πολύ δυνατό team, που χωρίς αυτό δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί το online live. Ήταν όλα άκρως επαγγελματικά. Το άσχημο της υπόθεσης ήταν ότι ήμασταν μόνοι μας, ήταν live αλλά χωρίς κόσμο. Εγώ ένιωσα στην αρχή λίγο περίεργα, αλλά με το που αρχίσαμε να παίζουμε τα ξέχασα όλα.
Στις 2 Ιουλίου θα είστε στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Αν δεν αλλάξει τίποτα από θέμα μέτρων, θα βρεθείτε μετά από τόσο καιρό μπροστά στο κοινό σας, αλλά καθήμενο. Θα ήθελα να ξέρω το πώς αισθάνεστε γι’ αυτό.
Έχουμε ξανακάνει πέρσι στα Χανιά ηλεκτρικό live, με τον κόσμο να κάθεται και αισθάνθηκα σαν το 1960-κάτι, που έπαιζε ο Elvis και οι Beatles κι ο κόσμος ήταν καθισμένος. Αλλά τουλάχιστον εμείς χτυπιόμαστε πάνω στη σκηνή. Βέβαια, δε μπορούν να εκφραστούν οι φανς όπως σε ένα live σε κανονικές συνθήκες, αλλά τουλάχιστον έρχονται να ακούσουν rock ‘n’ roll.
Έχουν γίνει πειραματικά συναυλίες στο εξωτερικό με όρθιους και πήγαν πολύ καλά. Υπήρξε πρόνοια, ασφάλεια και οι θεατές δεν ένοιωσαν ότι δεν συμμετείχαν. Πιστεύετε ότι αυτή η «διάθεση» για καθήμενους θα είναι μια νέα πραγματικότητα για τα επόμενα χρόνια;
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι μια προσωρινή κατάσταση αυτό με τους καθήμενους. Από κει και πέρα έχει δημιουργηθεί μια καινούργια πραγματικότητα που κανείς μας δε γνωρίζει τι τροπή θα πάρει.
Πώς πιστεύετε ότι θα συνεχίσει ο πολιτισμός στη μετά covid εποχή;
Σίγουρα θα είναι όλα πιο δύσκολα και σίγουρα θα είναι πιο επώδυνα. Αλλά πιστεύω θα βρεθούν τρόποι να επικοινωνείς τη μουσική σου.
Μετά το άλμπουμ “Great Hallucinations”, έχετε κάτι νέο στα σκαριά;
Αυτό το καιρό ξανά μιξάρουμε από την αρχή το “Superfreak” και είμαστε απορροφημένοι με τη μίξη. Υπάρχουν βέβαια πολλές ιδέες για τραγούδια, που δεν μπήκαν στο προηγούμενο άλμπουμ και προβάρουμε και καινούργιες ιδέες. Επίσης, θα κάνουμε και αρκετές επανακυκλοφορίες σε προηγούμενα album, καθώς έχουν γίνει sold out αρκετό καιρό τώρα και υπάρχει κόσμος που μας τα ζητάει.
Υπάρχει προγραμματισμός για άλλες εμφανίσεις μέσα στο καλοκαίρι;
Εκτός από το Γκάζι έχουμε Ηράκλειο Κρήτης, Καστοριά και Καβάλα στο Mammoth Festival για τις πρώτες μέρες του Ιουλίου. Μέχρι τώρα αυτά ξέρουμε.
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου