Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Stryper - "Even The Devil Believes" review

 

Stryper

Album: Even the Devil Believes

Format: CD

Κυκλοφόρησε: 2020

Είδος: Heavy Metal

Εταιρεία: Frontiers





Tracklist:

1. Blood From Above

2. Make Love Great Again

3. Let Him In

4. Do Unto Others

5. Even The Devil Believes

6. How To Fly

7. Divider

8. This I Pray

9. Invitation Only

10. For God & Rock N Roll

11. Middle Finger Messiah


Θα έλεγε κανείς ότι το νούμερο δεκατρία φέρνει γρουσουζιά. Όχι όμως για τους Stryper, που φέτος, μια τόσο δύσκολη από όλες τις πλευρές χρονιά, κυκλοφορούν το δέκατο τρίτο άλμπουμ τους με τίτλο “Even The Devil Believes”. Είναι το πρώτο άλμπουμ, στο οποίο ο Perry Richardson παίρνει θέση στο μπάσο και τα δεύτερα φωνητικά. Από την άλλη, αυτός ο ξεδιάντροπος Michael Sweet είναι ακόμα στα ντουζένια του. Εκπέμπει κύματα ανατριχίλας με κάθε του νότα. Και η μουσική βέβαια όλου του άλμπουμ είναι Stryper μέχρι το κόκκαλο. Από τις πρώτες νότες ξέρεις ότι ακούς αυτή τη μπάντα. Έχουν την ίδια ένταση και ήχο, αλλά και αυτά τα νταλκαδιάρικα rock riffάκια που τους έχουμε συνηθίσει. Το “Even The Devil Believes” είναι ένα άλμπουμ γεμάτο ενέργεια. Έχει όλα όσα απαιτούμε από τους Stryper και παραπάνω.

   Το πρώτο τραγούδι ξεκινά με ταχύτητα φωτός και ο Michael φτάνει τη φωνή του μέχρι τα αστέρια. “Blood From Above”. Δεν με νοιάζει από που έρχεται το αίμα! Εμένα ξεκίνησε να βράζει, λες και έχουμε κατακαλόκαιρο! Τα σόλα του Oz Fox είναι καταλυτικά, ενώ ο Robert Sweet πίσω από τα τύμπανα δίνει τη δική του σκληρή ερμηνεία.
 

   Στο “Make Love Great Again” ξεκινά ένα ερωτεύσιμο ταξίδι του νου, που δεν σε νοιάζει αν σε ξεβράσει στο τέλος σε ξέρα. Ξεσηκώθηκα, σας λέω και θα αγαπήσω και όλο τον κόσμο πλην του γκαντέμη junior. Εκεί ακόμα και η ψυχολογία σηκώνει τα χέρια ψηλά κάνοντας κ..δάχτυλο (σ.υ.υ.: κοπελιά, μπορείς να γράψεις κωλοδάχτυλο. Δις ιζ δε φάκιν ίντερνετ). Ποια είμαι εγώ για να αμφιβάλλω;

   Αυτό το rockαριστό “Let Him In” είναι άλλος ένας έρωτας! Η καρδιά κάνει headbanging με το σώμα. Θα μου κάνουν παρατήρηση οι από κάτω σας λέω. Δεν φταίω εγώ, αυτά τα χριστιανικά παιδιά φταίνε θα πω και άντε να με πιστέψουν… Αν και μπορώ να επικαλεστώ τον τίτλο του δίσκου…

   “Do Unto Others” και πραγματικά νοιώθω μια εσωτερική ανάταση. Μπορεί να «φυλακίσουν» τα σώματα μας, αλλά τα μυαλά μας θα ταξιδεύουν όπου γουστάρουν. Ήρθε και η ώρα του ομώνυμου. Το “Even The Devil Believes” έχει όλο την προσωπικότητα των Stryper συγκεντρωμένη. Είναι να μην το λατρέψεις; Λίγο πιο βαρύ rock έρχεται να μας παρασύρει με το “How To Fly”, ενώ το “Divider” metalιάζει πρόστυχα, με τον Perry αρχηγό πίσω από το μπάσο.
 

   Αφαιρετικό rock αλλά και με εσάνς κλασσικού ήχου το “This I Pray”. Οι Stryper χαλαρώνουν την ένταση και ανεβάζουν στα ύψη τη μελωδικότητα. Μετά από αυτό το ρομαντικό διάλειμμα, έρχεται γρήγορο το “Invitation Only” και δίνει τη θέση του στο αγριεμένο πλην απίστευτο τραγούδι με τον τίτλο “For God & Rock N Roll”. Καλά καταλάβατε, πέρασε και αυτό στα αγαπημένα του άλμπουμ. Το σόλο εδώ είναι μαγικό, μια στιγμή να το ξανακούσω και επανέρχομαι.

   Τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ το “Middle Finger Messiah”, που κλείνει με επιθετική ένταση ένα υπέροχο άλμπουμ. Το δεκατρία τελικά ίσως να είναι το τυχερό τους νούμερο μια και αυτό το άλμπουμ θα σκίσει σίγουρα. Δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα και έκαναν για άλλη μια φορά τους οπαδούς τους ευτυχισμένους.

   Θα κοιτάξω να μάθω περισσότερα, το υπόσχομαι και θα σας τα πω όλα. Μέχρι τη συνέντευξη ακούστε αυτό το διαμάντι!

Μαίρη Ζαρακοβίτη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Συνέντευξη με τους Spitfire στο noizy.gr

Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος)   Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει!   Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.

Η Διαδρομή

Η Διαδρομή Του Γιώργου Παπακωνσταντή Εκδόσεις Λιβάνη    Ο Άγγελος, ένας άνδρας σχετικά επιτυχημένος, όταν μαθαίνει ότι είναι σοβαρά άρρωστος και οι γιατροί του δίνουν τέσσερις με πέντε μήνες ζωής, αντί να προσπαθήσει να θεραπευτεί, φεύγει για ένα μοναχικό ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα ξεκινά ένα ταξίδι μέσα του, στο παρελθόν και στις σκέψεις του, κάτω από την πίεση ότι η ζωή του τελειώνει.    Στο ταξίδι αυτό επανέρχονται και «συγκρούονται» ξανά οι δυο μεγάλες αγάπες της ζωής του, επαναφέροντας τα βασικά διλήμματα ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω.    «Η Διαδρομή» είναι μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει. Μια αναδρομή σε σκέψεις, σχέσεις και συναισθήματα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να δημιουργήσει καινούρια θέληση για ζωή.    Ένα ταξίδι στο παρελθόν για άντληση δύναμης για το μέλλον.  Ένα ταξίδι στην Ελπίδα. Λίγα λόγια για το συγγραφέα    Ο Γιώργος Παπακων

Sabaton, Accept, Twilight Force LiVE @ Piraeus 117 Academy

   Αυτό το live το περίμενα πολύ καιρό. Οι Sabaton είναι μια μπάντα που μας έχει κερδίσει με το πείσμα της, τη μεθοδικότητά της και την αγάπη της για την ιστορία και ιδιαίτερα για την ιστορία της χώρας μας. Όσο για τους Accept, τα λόγια φαντάζουν λίγα μπρος σε αυτούς τους θρύλους του metal. Όταν επισκέπτονται τη χώρα είναι για εμάς εθνική γιορτή. Μεγαλώσαμε μαζί τους, περπατήσαμε τα μονοπάτια της μουσικής τους, γαλουχηθήκαμε με τις μελωδίες τους. Τώρα για τους Twilight Force, ήτο για μένα διακαής πόθος να τους δω ζωντανά, να ανακαλύψω τη μουσική τους και να επιβεβαιώσω την αρχική μου γνώμη ότι αυτά τα παιδιά πατάνε σταθερά και κινούνται προς την κορυφή. Διαβάστε περισσότερα στο  noizy.gr