 | Data
Κυκλοφόρησε 2014
Format CD Είδος Ενημερώθηκε στις Πέμπτη, 11 Δεκεμβρίου 2014 Είδος Heavy Metal Αριθμός δίσκων 1 Edition date 2014 Εταιρία Nuclear Blast |
Review
1. Uprising
2. Storm Of Blades 3. Riding High 4. Tornado 5. Hawk Eyes 6. This One's For You 7. Hammer Down 8. It's On 9. Crossfire 10. Run With The Hunted 11. Coming In Loud Πιο καθαρόαιμο heavy metal δεν θα βρείτε νομίζω, αυτός ο ρυθμός από τη νέα τους δουλειά έχει κάτι γνώριμο... Το έψαχνα, η αλήθεια είναι, μέχρι να ξεκινήσει το "Tornado" μετά μου έσκασε κατευθείαν! Μνεία στους AC/DC! Μιλάμε για τόσο ψηλό βάθρο τα παιδιά! Θα μου πείτε, δεν ξέρει τι κάνει η Nuclear; Εντάξει, ένα δίκιο το έχετε... Το κατατάσσεις άνετα στα μεγάλα κλασσικά χωρίς δεύτερη σκέψη. Δυναμική καταπέλτης όλο το άλμπουμ! Δεν θα ξεκολλάτε! Ειλικρινά δεν θα μιλήσω για παραγωγή και λοιπά… είναι ανώφελο να μιλήσεις για την τελειότητα. Χμ, πρέπει να σας πω και ποια τραγούδια ξεχώρισα, ε; Δύσκολη η επιλογή... Ποια να αφήσω απέξω; Λοιπόν, παίρνω φόρα και σας λέω τα πέντε που μου σκάνε πρώτα, ίσως τα πιο heavy… "Storm Of Blades", μάλλον γιατί είναι μετά το intro… "Uprising", μονολογείς ακούγοντάς το... Εδώ είμαστε! Το λένε άλλωστε οι άνθρωποι... "Heavy metal, blades are flying now Heavy metal, you will watch your heart rise"! Τρελαμένα σόλα και ρίφια για πολλά κοπανήματα! Στo "Riding High" δυσκολεύτηκα να σταματήσω το πόδι μου να χτυπιέται στο ρυθμό. Φυσικά ξεχώρισα το "Tornado", το οποίο μουρμουράω συνεχώς! Ξεκινάει χαλαρό Hard Rock και δυναμώνει σε μια μεταλλιά ασύλληπτη! "Hammer Down"… Μόνο που, αντίθετα με τον τίτλο, τα σφυριά είναι όρθια και βαράνε! Απλά πωρωτικό! Και άλλο ένα είπα... ανάσα... "It's On"!! Μεγάλη αλητεία αυτό το τραγούδι, πιασάρικο, σαν από άλλη εποχή! Ψεγάδια δεν βρήκα, πώς άλλωστε να βρεθούν σε μια τέτοια άρτια και καλοδουλεμένη δουλειά;Μόνο θετικά μπορώ να πω και να ευχαριστήσω τους Bullet για την ευχάριστη ώρα που πέρασα ακούγοντάς το! Η επόμενη, που δεν θα είναι για review, θα είναι όπως του πρέπει, με κράκουλες μπύρες που λέει και ένας φίλος! Μαίρη Ζαρακοβίτη | |
Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.