 | Data
Κυκλοφόρησε 2014
Format CD Είδος Ενημερώθηκε στις Πέμπτη, 27 Νοεμβρίου 2014 Είδος Hard Rock Αριθμός δίσκων 1 Edition date 2014 Εταιρία Frontiers Records |
Review
1. Get Back My Crown
2. This Is Who I Am 3. Fire And Ice 4. I Don’t Cry No More 5. Lhasa 6. Devil In Disguise 7.You Are The Music 8. Peace Of Mind 9. Maybe Tonight 10. On The Way To Paradise 11. Our Love Is Not Over 12. Stranger In Us All
Ξέρετε τι γίνεται αν ενώσετε μέλη από Deep Purple, Whitesnake, Vanilla Fudge; Όχι ε; Φτιάξατε μια Hard Rock bomb! Μια βόμβα με το όνομα Rated X!
Πάλι δεν καταλαβαίνετε, ε; Θα σας διαφωτίσω λοιπόν. Οι Joe Lynn Turner, Karl Cochran, Tony Franklin και Carmine Appice έφτιαξαν την υπερμπάντα του Hard Rock. Τα τέσσερα ταλέντα των Rated X δίνουν μαθήματα! Το νέο τους άλμπουμ χαρακτηρίζεται από την τελειότητα της φωνής του Turner, μια από τις πιο μελωδικά σκληρές που υπάρχουν στο κόσμο… Νομίζω ότι πιο κλασσικό Hard Rock δεν έχετε ξανακούσει ούτε τη δεκαετία του '80! Ζεστό, ρυθμικό, με σκληρό αγαπημένο ήχο, με την υπογραφή τριών τεράτων της μουσικής! Παραγωγή; Τέλεια αφού την πέρασε με το μαγικό του ραβδάκι ο Serafino Perugino. Ένα αποτέλεσμα βόμβα, που θα το αγαπήσετε όπως εγώ. Ποια ξεχώρισα; Μεγάλο το δίλλημα, αλλά μπορώ να πω ότι μουρμουράω συνέχεια το "Get Back My Crown", αφήστε το τι χορό έριξα ακούγοντάς το! Προσκυνώ τον κύριο Turner! Ακόμα καταφέρνει να με ανατριχιάζει γλυκά η θεσπέσια φωνή του! Το "This Is Who I Am", νομίζω το hit του άλμπουμ, τη σκληρή μπαλάντα του "Fire and Ice", το "I Don’t Cry No More", εντάξει δεν συνεχίζω γιατί θα αναφέρω τελικά όλα τα τραγούδια του άλμπουμ! Αν θέλετε να νοιώσετε το Hard Rock στο πετσί σας, δεν έχετε παρά να ακούσετε αυτό το διαμάντι! The superband Rated X is here to Rock your world! Μαίρη Ζαρακοβίτη | |
Lead Me On… My Way! (Ή αλλιώς… κάτι σαν πρόλογος) Οι Spitfire μας συντροφεύουν εδώ και είκοσι επτά χρόνια περίπου και οι θύμησες είναι πολλές… παρά πολλές. Αν μάλιστα οι καντεμιές δεν ήταν περισσότερες, ίσως μάλιστα να μιλούσαμε τώρα για μία μπάντα φαινόμενο στον παγκόσμιο χάρτη του σκληρού Ροκ. Τι, εκπλήσσεστε; Καλά, δεν έχετε ακούσει το “First Attack”; Τότε, τι γκριμάτσες είναι αυτές; Τα πράγματα είναι πολύ απλά… Μιλάμε για ένα ντεμπούτο-φωτιά και για ένα σπουδαίο δίσκο (Die Fighting), που ήλθε να μας βρει το 2009… Είχα μιλήσει κι εγώ τότε με τον Ηλία, στα πλαίσια μιας συνέντευξης, και έλεγα από μέσα μου πως μπορεί να ξορκίστηκε η ρημαδοκατάρα, μπορεί να μην χρειαστεί να περιμένουμε πάλι είκοσι-τόσα χρόνια για καινούργια δουλειά… Δεν έχω ιδέα τι επιφυλάσσει το μέλλον στα παιδιά, κανείς δεν μπορεί να έχει φυσικά, πλην όμως ξέρω ότι αυτό το αεροπλάνο δεν θέλει να σταματήσει να πετάει! Η Μαίρη Ζαρακοβίτη συναντήθηκε με τους Spitfire και μας έφερε μια συνέντευξη-ποταμό.